Opinie czytelników
Podsumowanie:The Unit to mrożąca krew w żyłach dystopijna powieść przedstawiająca społeczeństwo przyszłości, w którym bezdzietni dorośli powyżej pewnego wieku są uznawani za zbędnych i wysyłani do ośrodka, który zapewnia im opiekę, jednocześnie wykorzystując ich ciała do eksperymentów medycznych i dawstwa organów. Główna bohaterka, Dorrit Weger, znajduje nieoczekiwane towarzystwo i miłość w The Unit, stawiając głębokie pytania o wartość społeczną, wolność i sens życia. Czytelnicy uważają, że założenie jest niepokojące, ale prowokujące do myślenia, z mieszanką emocjonalnych powiązań i komentarzy społecznych.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, z silnym rozwojem postaci i wciągającą narracją, która utrzymuje zaangażowanie czytelników. Porusza ważne tematy, takie jak wartość społeczna, sens życia i natura relacji w mrożący krew w żyłach i prowokujący do myślenia sposób. Wiele recenzji podkreśla jej emocjonalną głębię i sposób, w jaki skłania czytelników do refleksji nad własnym życiem i normami społecznymi. Otoczenie i atmosfera są barwnie opisane, tworząc trwałe wrażenie.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka bardzo przypomina inne dystopijne powieści, zwłaszcza „Never Let Me Go”, co przyćmiło jej wyjątkowość. Tempo opisywano jako powolne, a niektóre punkty fabuły wydawały się pospieszne lub niesatysfakcjonujące, zwłaszcza zakończenie. Ponadto założenie może wydawać się zbyt naciągane lub niespójne z demokratycznym społeczeństwem, przez co niektórym trudno jest połączyć się z bohaterami i ich sytuacją.
(na podstawie 315 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Unit
Zawartość książki:
"Bardzo podobał mi się The Unit... Wiem, że będziecie zafascynowani, tak jak ja.” --Margaret Atwood na Twitterze
Współczesny klasyk i mrożąca krew w żyłach przestroga dla fanów Opowieści podręcznej. Uznana za NAJLEPSZĄ KSIĄŻKĘ MIESIĄCA przez GQ.
„Nawiązując do dzieł Marge Piercy i Margaret Atwood, The Unit jest tak samo prowokująca do myślenia, jak i wciągająca.” --Jessica Crispin, NPR.org.
Niesamowita dystopijna powieść Ninni Holmqvist przedstawia społeczeństwo w nie tak odległej przyszłości, w którym kobiety po pięćdziesiątce i mężczyźni po sześćdziesiątce, którzy są niezamężni i bezdzietni, są wysyłani do społeczności emerytów zwanej Jednostką. Otrzymują oni luksusowe apartamenty położone wśród pięknych ogrodów i najnowocześniejszych udogodnień; są karmieni wyszukanymi posiłkami dla smakoszy, otoczeni przez innych takich jak oni. To idylliczne miejsce, ale jest pewien haczyk: mieszkańcy - znani jako zbędni - muszą oddawać swoje narządy, jeden po drugim, aż do ostatecznej donacji. Kiedy Dorrit Weger przybywa do jednostki, godzi się z tym losem, szukając jedynie spokoju w swoich ostatnich dniach. Wkrótce jednak zakochuje się, a to nieoczekiwane, nieprawdopodobne szczęście stawia przyszłość pod znakiem zapytania.
