Jedno życie to za mało

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

One Lifetime Is Not Enough

Zawartość książki:

Coy żył z celem i skupieniem, z przytłaczającą misją ukończenia wszystkiego, co wypchnęło go poza strefę komfortu. Dyskretnie wszedł do chaty Little Mora i stał teraz w ciszy na środku małej kuchni, instynktownie znając z wcześniejszych doświadczeń drogę do celu, nawet w cieniu ciemności. Jednak nawet z tą znajomością wciąż był pełen konsternacji i kontemplacji. Jego ostra samoświadomość potwierdzała, że nie miał pojęcia, co robi i dlaczego to robi. Jego dociekliwy umysł i młodzieńcza żywiołowość nie mogły i nie chciały zostać powstrzymane.

Coy czuł się lekceważąco, jak jeden z tych ministrantów, którzy właśnie wypalili jointa w kiblu. Mimo to kontynuował wędrówkę przez kuchnię do sypialni, kierując się bezpośrednio do miejsca, w którym staruszek niezbyt starannie ukrył swój pamiętnik. Wrodzone domniemanie podpowiadało mu, że musiał ją tam zostawić i ukryć na tyle dobrze, by dało się ją znaleźć. Pociągnął za łańcuch lampy i włączył skromne światło, jednocześnie sięgając w dół i ostrożnie podnosząc książkę, wiedząc, że zasługuje na to, by traktować ją jak cenną własność, która z pewnością przetrwała próbę czasu.

Coy ostrożnie odwinął opaskę z książki, która zabezpieczała wysłużone strony i luźne notatki przed wysypaniem się, i usiadł na brzegu łóżka w pobliżu szafki nocnej. Otworzył książkę i położył ją na kolanach, postanawiając pozwolić Bogu wybrać, gdzie i co będzie czytał tego dnia. Po krótkiej chwili zaczął energicznie przeglądać strony i notatki cennej tajemniczej książki, szukając wskazówek i być może nieprzewidzianych pereł. Pozwolił swoim palcom, oczom i umysłowi przejść do stron, które Bóg chciał, aby przeczytał. Przejrzał kilka pierwszych stron i dotarł do mniej więcej jednej trzeciej książki. Jego palec wskazujący zatrzymał się i przerwał, by wyszeptać potrzebną modlitwę. Czuł się winny, jakby Jezus wziął na niego zamach. Modlitwa uspokoiła jego umysł. Kontynuował refleksyjne badanie słów napisanych przez starszego mężczyznę i zastanawiał się i namiętnie pragnął wiedzieć, gdzie, kiedy i jak w życiu zostały napisane te dobrze podróżujące ponadczasowe słowa.

Co jakiś czas Coy przerywał czytanie, by spojrzeć w górę i dookoła, wytężając słuch, by usłyszeć coś ukrytego w ciszy. Uważnie nasłuchiwał i rozglądał się w poszukiwaniu hałasu, kogokolwiek lub czegokolwiek, jakby ktoś lub coś chciało znaleźć się w jego przestrzeni.