Jedenaście godzin

Opinie czytelników

Książka „Eleven Hours” autorstwa Pameli Erens to naładowana emocjonalnie narracja, która przeplata doświadczenia porodowe Lore, samotnej matki i Franckline, jej pielęgniarki, w ciągu jedenastu godzin. Pisarstwo jest chwalone za autentyczność i głębię, uchwycenie intensywności porodu i złożonych emocji towarzyszących porodowi. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje integracji wątków, a portret porodu jest czasami zbyt dramatyczny lub nierealistyczny.

⬤ Emocjonalny i empatyczny portret porodu.
⬤ Angażujący styl pisania, który sprawia wrażenie autentycznego.
⬤ Mocny rozwój postaci i złożone historie.
⬤ Unikalne spojrzenie na więzi tworzące się między opiekunami i pacjentami podczas intensywnych doświadczeń.
⬤ Wciągająca i pełna napięcia narracja.
⬤ Dobrze zbadane i powiązane doświadczenie porodu, które rezonuje z wieloma czytelnikami.

⬤ Niektóre wątki fabularne pozostają nierozwiązane i mogą wydawać się niekompletne.
⬤ Przedstawienie porodu może wydawać się niektórym czytelnikom przesadzone lub nierealistyczne.
⬤ Integracja historii z główną narracją mogłaby być lepiej wykonana.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że narracja może nie odzwierciedlać dokładnie myśli i doświadczeń rodzących kobiet.
⬤ Niektórym trudno było połączyć się z emocjonalną podróżą Lore z powodu ograniczonego kontekstu.

(na podstawie 52 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Eleven Hours

Zawartość książki:

Lore przybywa do szpitala sama - bez męża, partnera, przyjaciół. Jej plan porodu jest jasny: nie chce monitora płodu, kroplówki ani znieczulenia zewnątrzoponowego.

Franckline, pielęgniarka na oddziale położniczym - sama będąca na skraju porodu - jest cierpliwa wobec młodej kobiety. Wie, jak to jest martwić się, że coś może pójść nie tak i rozumie niepokój, gdy tak się stanie. Wie tak dobrze, jak nikt inny, jak poważnym wyzwaniem jest poród, co robi z umysłem i ciałem.

Jedenaście godzin to historia dwóch przyszłych matek, które w trakcie trudnego porodu zmuszone są rozliczyć się ze swoją przeszłością i na nowo stworzyć swoją przyszłość. Lore musi wyplątać się z miłosnego trójkąta; Franckline musi wyjść poza traumy z przeszłości, aby zaakceptować życie, które na nią czeka.

Pamela Erens płynnie porusza się między ich niechętnym partnerstwem a wspomnieniami wywołanymi przez tak intensywne doświadczenie: dla Lore, ojca jej dziecka i byłej najlepszej przyjaciółki; dla Franckline, rodziny na Haiti, z której została wygnana. Powieść Erens jest na przemian naglącym i lirycznym portretem porodu oraz żywym odzwierciedleniem sposobu, w jaki podchodzimy do macierzyństwa - ze strachem i radością, udręką i podziwem.