Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
Film Chantal Akerman Jeanne Dielman z 1975 roku przedstawia w szczegółach i w czasie rzeczywistym codzienne życie samotnej matki, która gotuje, sprząta i opiekuje się swoim synem, a także uprawia seks z klientami płci męskiej w swoim domu. Akerman, która nakręciła film w pięć tygodni z całkowicie żeńską ekipą, opisała Jeanne Dielman jako wyzwanie dla "hierarchii obrazów", która stawia wypadek samochodowy lub pocałunek "wyżej w hierarchii niż zmywanie naczyń...". I nie jest to przypadek, ale odnosi się do miejsca kobiety w hierarchii społecznej... Praca kobiety wynika z ucisku, a to, co wynika z ucisku, jest bardziej interesujące".
Jednak znaczenie Jeanne Dielman jest szersze i trwalsze niż oryginalność jej tematu i formy. Bardziej niż jakikolwiek inny film wcześniej czy później, przypomina widzowi, że poświęcamy filmowi nasz czas; i zmuszając nas do patrzenia zarówno mocniej, jak i dłużej, prosi nas, abyśmy poczuli, że czas ucieka, zarówno dla jego bohaterki, jak i dla nas samych.
Catherine Fowler w swoim studium filmu wyraża fascynację Jeanne Dielman, wykraczającą poza jego miejsce jako wzorcowego filmu do oglądania i studiowania. Dokonuje dokładnej analizy tekstowej występu, zwłaszcza Delphine Seyrig w roli tytułowej, scenografii, struktury narracji, pracy kamery i montażu, a także opiera się na oryginalnych materiałach filmowych, wywiadach i dokumentach, aby zbadać proces tworzenia filmu. Analizuje unikalną reprezentację przestrzeni domowej i materialności czasu kobiet. W ten sposób wyjaśnia, dlaczego film jest postrzegany jako znaczący prekursor tego, co stało się znane jako "Slow Cinema" i dlaczego nadal ma tak duże znaczenie w historii kina.
