Ocena:
Książka Adriena zbiera przeważnie pozytywne recenzje, podkreślające jej emocjonalną głębię, piękny język i unikalną koncepcję. Czytelnicy czują się głęboko związani z odczuciami autora i doceniają poetycki, intymny charakter jego pisania. Chociaż niektóre sekcje mogą nie współgrać z każdym czytelnikiem, ogólny temat emocjonalnej eksploracji i zrozumienia jest dobrze odbierany.
Zalety:⬤ Emocjonalna i piękna proza, która rezonuje z czytelnikami.
⬤ Unikalna koncepcja „niekończącej się” książki, która zachęca do ponownego odwiedzenia.
⬤ Głos autora dodaje osobisty akcent do doświadczenia czytania.
⬤ Czytelnicy doceniają intymność i autentyczność tekstu.
⬤ Oryginalna prezentacja z kodami QR dla dodatkowej zawartości.
⬤ Możliwość identyfikacji z uczuciami i doświadczeniami autora.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali niektóre sekcje za mniej wciągające, szczególnie te skupiające się na osobistych relacjach autora.
⬤ Kilka recenzji wyraziło niezadowolenie i stwierdziło, że książce brakuje treści.
(na podstawie 108 opinii czytelników)
Jak zacząć coś, czego boisz się skończyć? Czego nigdy nie chcesz skończyć? " W "Je ne finirai jamais ce livre" (Nigdy nie skończę tej książki), którą Adrien opisuje jako "Carnet de bord? W "Je ne finirai jamais ce livre" (Nigdy nie skończę tej książki), którą Adrien opisuje jako "dziennik", odkrywamy labirynt myśli mężczyzny, który gubi się i szuka siebie, nigdy tak naprawdę się nie odnajdując. Miłość przybiera postać ewangelii, a kobiety stają się "słownikami słowa uśmiech".
Kawa to perfumy, które cuchną tak samo, jak odurzają, a znaki interpunkcyjne urzekają impulsami. "Je ne finirai jamais ce livre" (Nigdy nie skończę tej książki) to niewygodna przygoda, w której układ nie jest darem, gdzie czytanie staje się jak szeptanie do siebie, aby lepiej docenić jej niezdarną i starannie zapętloną prozę. Wszystko jest centralne, a jednak wszystko owija w bawełnę.
Ta książka to rozwijające się doświadczenie. Kupić ją to wejść do świata faceta, który jest "nijaki i szary, chwiejny, ale miły".
Świat, który rośnie z czasem, dodając nowe przygody i anegdoty, gdy zbiera kurz na twoich tagach. "Nigdy nie skończę tej książki" nie jest książką, nie jest pamiętnikiem, nie jest esejem, nie jest wierszem.
To po prostu chaotyczne myśli romantycznego odkrywcy, któremu świat się znudził.