Ocena:
Książka o jazzie otrzymała głównie pozytywne recenzje, chwalone za zawartość informacyjną, piękne zdjęcia i przydatność zarówno dla fanów jazzu, jak i tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z tym gatunkiem. Wielu użytkowników uznało ją za idealny prezent i zwróciło uwagę na jej jakość i głębię. Pojawiły się jednak pewne wady, w szczególności w odniesieniu do stanu zgłoszonego przez kilku użytkowników, takich jak brakujące okładki i strony.
Zalety:Informacyjna i dobrze zbadana zawartość, świetna dla fanów jazzu, wypełniona doskonałymi zdjęciami, wysoce zalecana na prezent, piękna jakość produkcji, cenne źródło w połączeniu z serią Kena Burnsa.
Wady:Niektóre egzemplarze dotarły z brakującymi okładkami lub uszkodzeniami poważniejszymi niż oczekiwano, chęć uzyskania większej ilości informacji o późniejszych okresach jazzu, pewne zamieszanie przy zamawianiu produktów.
(na podstawie 67 opinii czytelników)
Jazz: A History of America's Music
Arcydzieło, które ożywia fascynującą historię kwintesencji amerykańskiej muzyki - jazzu. Oszałamiający wizualnie, z ponad pięciuset fotografiami, ten tom towarzyszący uznanemu dziesięcioodcinkowemu serialowi telewizyjnemu PBS jest eksploracją muzyki, która celebruje wszystkich Amerykanów w najlepszym wydaniu.
Oto historie niezwykłych mężczyzn i kobiet, którzy tworzyli muzykę: Louis Armstrong, pozbawiony ojca dzieciak, którego niezrównany geniusz pomógł przekształcić jazz w sztukę solistów i wpłynął na każdego piosenkarza, każdego instrumentalistę, który przyszedł po nim; Duke Ellington, rozpieszczony syn rodziców z klasy średniej, który zamienił całą orkiestrę w swój osobisty instrument, napisał dla niej prawie dwa tysiące utworów i uchwycił więcej amerykańskiego życia niż jakikolwiek inny kompozytor. Bix Beiderbecke, skazany na porażkę cudowny kornet, który pokazał białym muzykom, że oni również mogą wnieść ważny wkład w muzykę; Benny Goodman, syn imigrantów, który nauczył się grać na klarnecie, aby pomóc wyżywić swoją rodzinę, ale który dorósł, aby nauczyć cały kraj tańczyć; Billie Holiday, której charakterystyczny styl rutynowo przekształcał przeciętną muzykę w wielką sztukę; Charlie Parker, który pomógł poprowadzić muzyczną rewolucję, tylko po to, by zniszczyć siebie w wieku trzydziestu czterech lat; i Miles Davis, którego poszukiwanie nowych sposobów brzmienia uczyniło go najbardziej wpływowym muzykiem jazzowym swojego pokolenia, a następnie doprowadziło go do całkowitego porzucenia jazzu. Buddy Bolden, Jelly Roll Morton, Dizzy Gillespie, Art Tatum, Count Basie, Dave Brubeck, Artie Shaw i Ella Fitzgerald, Sidney Bechet, Coleman Hawkins, Lester Young, John Coltrane, Ornette Coleman i wielu innych.
Ale Jazz to coś więcej niż zwykła biografia. Historia muzyki jest echem historii dwudziestowiecznej Ameryki. Jazz stanowił tło dla zawrotnej ery, którą F. Scott Fitzgerald nazwał Epoką Jazzu. Nieodparty puls big-bandowego swingu podnosił na duchu i wzmacniał morale Amerykanów podczas Wielkiego Kryzysu i II wojny światowej. Wirtuozowski, wymagający styl zwany bebopem odzwierciedlał zwiększone tempo i dyslokację, która nadeszła wraz z pokojem. W czasach zimnej wojny jazz służył jako broń propagandowa i tworzył więzi z rodzącą się kontrkulturą. Historia jazzu obejmuje historię amerykańskich zalotów i show-biznesu; epicki rozwój wielkich miast - Nowego Orleanu i Chicago, Kansas City i Nowego Jorku - oraz walkę o prawa obywatelskie i zwykłą sprawiedliwość, która trwa do nowego tysiąclecia.
