Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Oryginalny tytuł:
Jazz: The American Theme Song
Zawartość książki:
Chwalony przez Washington Post jako "twardy, niezmącony krytyk", James Lincoln Collier jest prawdopodobnie najbardziej kontrowersyjnym pisarzem na temat dzisiejszego jazzu. Jego uznane biografie Louisa Armstronga, Duke'a Ellingtona i Benny'ego Goodmana nadal wywołują debatę w kręgach jazzowych, a jego obrazoburcze artykuły na temat jazzu w ciągu ostatnich 30 lat przyciągnęły jeszcze większą uwagę. Wraz z publikacją Jazz: The American Theme Song, Collier nie robi nic, aby złagodzić swoją reputację za ostry, przenikliwy komentarz. Kwestionując wszystko, co wydaje nam się, że wiemy o jazzie - jego pochodzeniu, innowacyjnych geniuszach, znaczeniu improwizacji i spontanicznej inspiracji w występie - i świecie jazzu, te dziesięć prowokacyjnych esejów na temat muzyki i jej miejsca w amerykańskiej kulturze obala zmęczone założenia i na przemian oburza, oświeca i bawi.
Jazz: The American Theme Song oferuje melomanom ostrą jak brzytwa analizę muzycznych trendów i stylów oraz nieustraszone eksploracje najbardziej potencjalnie wybuchowych kwestii w dzisiejszym jazzie. W "Black, White, and Blue" Collier śledzi afrykańskie i europejskie wpływy na ewolucję jazzu w swobodnej dyskusji, która zabiera go z francuskiej kolonii Saint Domingue (obecnie Haiti) do uporządkowanych klas, w których większość studentów muzyki studiuje dziś jazz. Argumentuje, że chociaż jazz został pierwotnie opracowany przez czarnych z czarnej muzyki ludowej, jazz od dawna jest częścią dziedzictwa kulturowego muzyków i publiczności wszystkich ras i klas, i nie jest czarną muzyką per se.
W innym eseju Collier przedstawia wnikliwą analizę ewolucji krytyki jazzowej i rzuca sceptyczne oko na wiarygodność wyłaniającego się "jazzowego kanonu" krytyki i historii popularnej. "Problem polega na tym, że nawet najlepsi badacze jazzu wciąż powracają do mentalności fanów, nagle wyrywając się z ograniczeń rygorystycznej analizy w sentymentalne enkomiona, w których Hot Lips Smithers jest przedstawiany jako połączenie Świętego Mikołaja i Maryi Dziewicy" - twierdzi. "To prosta prawda, że w całym kraju są tysiące uczniów szkół muzycznych, którzy znają więcej teorii muzyki niż nasi czołowi krytycy jazzowi". Inne, mniej zapalne, ale nie mniej intrygujące eseje obejmują eksplorację jazzu jako nieodłącznego i fundamentalnego źródła inspiracji dla amerykańskiej muzyki tanecznej, rocka i popu; wpływ show-biznesu na jazz i odwrotnie; oraz związek między powstaniem solisty jazzowego a nowym naciskiem na indywidualność w latach dwudziestych XX wieku.
Nienagannie zbadana i oparta na szerokim intelekcie Colliera, Jazz: The American Theme Song jest ważnym spojrzeniem na przeszłość jazzu, jego teraźniejszość i niepewną przyszłość. Jest to książka, którą każdy, komu zależy na muzyce, będzie chciał przeczytać.
