Jazz Age Giant: Charles A. Stoneham i nowojorski baseball w ryczących latach dwudziestych

Opinie czytelników

Książka „Jazz Age Giant” autorstwa Roba Garratta bada życie Charlesa Stonehama, właściciela drużyny baseballowej New York Giants w latach dwudziestych XX wieku, łącząc wątki baseballu, kultury i epoki jazzu. Zapewnia dogłębne spojrzenie na epokę i złożony charakter Stonehama, dzięki czemu jest atrakcyjny dla fanów historii baseballu, szalonych lat dwudziestych i literatury. Niektórzy czytelnicy uznali jednak część książki za suchą i pozbawioną szczegółów.

⬤ Wciągająca eksploracja baseballu, literatury i epoki jazzu
⬤ dobrze zbadane i pouczające
⬤ wciągający portret Charlesa Stonehama
⬤ bogaty kontekst historyczny
⬤ przemawia do miłośników baseballu i fanów kultury z początku XX wieku.

⬤ Niektóre sekcje są postrzegane jako suche
⬤ porównanie do Wielkiego Gatsby'ego może wydawać się nadużywane
⬤ brakuje szczegółów w niektórych obszarach
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że jest mniej wciągająca lub szczegółowa niż oczekiwano.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Jazz Age Giant: Charles A. Stoneham and New York City Baseball in the Roaring Twenties

Zawartość książki:

Na początku lat dwudziestych XX wieku, kiedy kształtowała się pierwsza dynastia New York Yankees, zostali oni pokonani przez lokalnego rywala, New York Giants. Prowadzeni przez menadżera Johna McGrawa Giants wygrali cztery kolejne puchary National League i dwa World Series, oba przeciwko rywalizującym Yankees. Co ciekawe, Giants odnieśli sukces pomimo dysfunkcyjnego i niemożliwego do zarządzania front office. A w centrum zamieszania znajdowała się jedna z najbardziej nieprawdopodobnych postaci baseballu: prezes klubu Charles A. Stoneham, który kupił Giants za 1 milion dolarów w 1919 roku, największą kwotę, jaką kiedykolwiek zapłacono za amerykańską drużynę sportową.

Niski, tęgi i pulchny Charlie Stoneham był ucieleśnieniem stereotypu epoki jazzu - za dnia zajmował się biznesem i sportem, a nocą prowadził inne życie. Urządzał wystawne przyjęcia, żył ekstrawagancko i często był opisywany w miejskich tabloidach. Niewiele wiadomo o tym, jak stał się jednym z odnoszących największe sukcesy brokerów inwestycyjnych w tak zwanych "bucket shops", wysoce spekulacyjnej i kontrowersyjnej gałęzi Wall Street. Jedna rzecz dotycząca Stonehama jest jednak jasna: pod koniec I wojny światowej był bogatym człowiekiem, którego majątek netto wynosił ponad 10 milionów dolarów. To bogactwo umożliwiło mu zakup większościowej kontroli nad Giants, jedną z najbardziej udanych franczyz w Major League Baseball. Stoneham, właściciel koni wyścigowych, przyjaciel lokalnych polityków i Tammany Hall, osoba towarzyska i człowiek dobrze usytuowany w nowojorskich kręgach biznesowych i politycznych, był również zamieszany w szereg skandali biznesowych i działalności przestępczej. Główny właściciel Giants musiał zmagać się z federalnymi aktami oskarżenia, procesami cywilnymi, wrogo nastawionymi innymi magnatami oraz kłopotami z alkoholem, hazardem i kobietami. Jednak podczas jego szesnastoletniej kadencji na stanowisku prezesa klubu, Giants osiągnęli większy sukces niż klub pod jakimkolwiek wcześniejszym reżimem.

W Jazz Age Giant Robert Garratt ożywia decydujące lata Stonehama, prowadząc Giants w Ryczących latach dwudziestych. Z warstwami tajemniczości i rozgłosu, życie Stonehama uosabia wysokie życie i zmieniające się obyczaje amerykańskiej kultury w latach dwudziestych XX wieku, a także znaczenie sportu, zwłaszcza baseballu, w kluczowej dekadzie.