The Javanese Way of Law: Early Modern Sloka Phenomena
Przeprowadzone przez autora badanie wczesnonowożytnego prawa jawajskiego ujawnia, że autorytet sądowy nie pochodzi z treści tytułów prawnych lub tekstów prawnych, ale z maksym prawnych i ich odmian. Półtora wieku temu Simon Keyzer, uznany badacz prawa jawajskiego, zauważył, że zrozumienie tego prawa zależy od zrozumienia takich zwięzłych wyrażeń, które stanowią klucz do całego zbioru pozwów.
(Przedmowa, C. F. Winter, Javaansche Zamenspraken, 1858, która analizuje setki sloka, z których większość jest skierowana do dominującej praktyki prawnej).
Opierając się na treści XVIII-wiecznych jawajskich tekstów prawnych, niniejsza praca opiera się na odniesieniach Keyzera i Wintera do „fenomenów sloki”, a mianowicie właściwej sloki (maksymy) i jej pochodnych sinalokan (to zrobione ze sloki), aksara oznaczającej tutaj zasady prawne i prakara (sprawa, sprawa). Są one zwykle przekazywane w winietach ilustrujących ich funkcję i jako grupa stanowią esencję tradycyjnego jawajskiego prawa pisanego.