Japoński wymiar sprawiedliwości: Ściganie przestępstw w Japonii

Opinie czytelników

„The Japanese Way of Justice” Davida T. Johnsona oferuje kompleksowe i zniuansowane porównanie japońskiego i amerykańskiego systemu wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, ze szczególnym uwzględnieniem prokuratorów. Książka jest chwalona za dogłębność badań i zdolność autora do uzyskania dostępu do źródeł pierwotnych i prowadzenia badań terenowych w języku japońskim. Praca Johnsona wykracza poza powszechne stereotypy, zapewniając wszechstronny obraz mocnych i słabych stron japońskiego systemu.

⬤ Dogłębne, porównawcze studium japońskich i amerykańskich systemów wymiaru sprawiedliwości
⬤ unika wcześniejszych orientalistycznych perspektyw
⬤ płynnie posługuje się językiem japońskim, umożliwiając bezpośrednie zaangażowanie w źródła
⬤ przedstawia zrównoważony obraz mocnych (restytucja ofiar, rehabilitacja) i słabych stron (reakcja na przemoc seksualną, korupcja)
⬤ uznany za znaczący wkład w dziedzinę.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać szczegółową analizę za gęstą
⬤ dyskusje na temat słabych stron mogłyby skorzystać z większej liczby przykładów lub kontekstu
⬤ może nie spodobać się tym, którzy szukają bardziej prostej narracji.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Japanese Way of Justice: Prosecuting Crime in Japan

Zawartość książki:

Postępowania karne, w których ludzie mogą stracić życie, wolność lub reputację, mówią nam wiele o charakterze każdego społeczeństwa. W Japonii to prokuratorzy sprawują największą kontrolę nad tymi wartościami i dlatego też najdobitniej ukazują charakter japońskiego wymiaru sprawiedliwości.

W tej książce David T. Johnson przedstawia japońskich prokuratorów w pracy; społeczne, polityczne i prawne konteksty, które umożliwiają i ograniczają ich działania; oraz treść wymierzanej w ten sposób sprawiedliwości. Johnson jest pierwszym badaczem, japońskim lub zagranicznym, który uzyskał dostęp do prokuratorów z pierwszej linii, którzy oskarżają sprawy i prokuratorów zza kulis, którzy nimi zarządzają i kierują.

Pokazuje, że prokuratorzy w Japonii często dostosowują się do imperatywów sprawiedliwości, które Amerykanie często uważają za niemożliwe do pogodzenia: potrzeba indywidualizacji spraw. Jednak ich zdolność do poprawiania przestępców i uzyskiwania skruszonych, pełnych zeznań od podejrzanych o popełnienie przestępstwa.

Johnson argumentuje, że to ekstremalne poleganie na przyznaniu się do winy czasami prowadzi do ekstremalnych wysiłków w celu ich wydobycia. Rzeczywiście, wiele z najbardziej niepokojących zachowań prokuratorów wynika bezpośrednio lub pośrednio z nadmiernej zależności systemu od przyznania się do winy. Główne osiągnięcia japońskiego wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych są zatem nierozerwalnie splecione z jego najbardziej znaczącymi wadami, a wysiłki zmierzające do naprawienia wad grożą podważeniem osiągnięć.

Przejrzyście napisana i umiejętnie uargumentowana analiza porównawcza będzie interesująca dla studentów Japonii, kryminologii oraz prawa i społeczeństwa. Oświetla ona niezbadane obszary japońskiego systemu wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, jednocześnie rzucając czytelnikom wyzwanie do zbadania ich założeń dotyczących sposobu ścigania przestępstw w ich własnych systemach wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych.