Japoński buddyzm zen i malarstwo niemożliwe

Opinie czytelników

Książka oferuje wnikliwą eksplorację japońskiego obrazu i jego związku z koncepcjami buddyjskimi, zapewniając cenną naukę pomimo swojej zwięzłości. Jest ceniona za jasność i skupienie się na ważnej idei buddyzmu.

Książka jest pouczająca i skutecznie przedstawia ważną buddyjską ideę. Reprodukcje są wyraźne, a treść prowokuje do myślenia. Autor, Yukio Lippit, wykazuje się głęboką wiedzą na ten temat.

Niewielki rozmiar i ograniczona długość książki mogą sprawić, że czytelnicy będą chcieli więcej szczegółów, szczególnie w odniesieniu do wierszy związanych z obrazem. Niektórzy czytelnicy uważali, że książka mogłaby zyskać na szerszej eksploracji.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Japanese Zen Buddhism and the Impossible Painting

Zawartość książki:

Sztuka zen stanowi zagadkę. Z jednej strony buddyzm zen kładzie nacisk na koncepcję pustki, która między innymi twierdzi, że forma jest pusta, a wszystkie zjawiska na świecie są iluzoryczne.

Z drugiej strony, ogromna ilość dzieł sztuki została stworzona w związku z myślą i praktyką Zen. Szeroka gama mediów, gatunków, sposobów ekspresji i strategii reprezentacji została przyjęta w celu przekazania idei pustki. Forma została wykorzystana do wyrażenia istoty bezkształtności, a w Japonii dało to początek niezwykłej, bardzo zróżnicowanej gamie dzieł sztuki i tradycji sztuki samozaprzeczającej.

W tym tomie Yukio Lippit bada obraz Tykwa i sum (ok. 1413), powszechnie uważany za jedno z najbardziej kultowych dzieł japońskiej sztuki zen.

Jego temat wydaje się dość prosty: mężczyzna stojący na brzegu trzyma tykwę w obu rękach, próbując złapać lub przyszpilić suma pływającego w strumieniu poniżej. Jest to niewykonalne zadanie, bezsensowny akt podkreślony przez niezręczność, z jaką postać walczy nawet o trzymanie tykwy.

Ale właśnie o tę niemożliwość chodzi.