Ocena:

Książka oferuje wnikliwą analizę Japonii, koncentrując się na jej rozwoju politycznym i wyzwaniach społeczno-gospodarczych, głównie z amerykańskiej perspektywy. Chociaż dostarcza cennych informacji dla osób niezaznajomionych z Japonią, ma znaczące ograniczenia w swojej krytyce japońskiej polityki i wąskiej metaforze trajektorii narodowych.
Zalety:Książka jest dobrze zorganizowana, udokumentowana i wypełniona wnikliwymi komentarzami. Przedstawia kompleksowy obraz najnowszego krajobrazu politycznego i społeczno-gospodarczego Japonii, dzięki czemu jest cenna dla czytelników zainteresowanych Azją i bieżącymi wydarzeniami. Wykorzystanie przez autora obszernych danych sondażowych i komentarzy ekspertów dodaje głębi analizie.
Wady:Analiza jest w dużej mierze prowadzona z perspektywy osoby z zewnątrz i brakuje w niej szczegółowej eksploracji japońskiego systemu politycznego, w szczególności kwestii strukturalnych leżących u podstaw przedłużającej się władzy rządzącej Partii Liberalno-Demokratycznej. Metafora „szczytowej Japonii” jest krytykowana za zbytnie uproszczenie i nieuwzględnienie alternatywnych ścieżek dla przyszłości Japonii. Co więcej, książka może nie zadowolić czytelników poszukujących bardziej dogłębnego zrozumienia Japonii na jej własnych warunkach.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Peak Japan: The End of Great Ambitions
Era po zimnej wojnie była trudna dla Japonii.
Kraj, który niegdyś był zapowiadany jako rozwijający doskonałą formę kapitalizmu i wydawał się gotowy prześcignąć Stany Zjednoczone jako największa gospodarka świata, stracił swoją drogę na początku lat 90-tych. Pęknięcie bańki internetowej w 1991 roku zapoczątkowało okres niepewności politycznej i gospodarczej, który trwał przez ponad dwie dekady.
Istniały nadzieje, że potrójna katastrofa z 11 marca 2011 r. - potężne trzęsienie ziemi, tsunami i wypadek w elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi - wyrwie Japonię z letargu i pobudzi kraj do zmian, które wznowią wzrost i optymizm lat dobrej koniunktury. Jednak kilka lat później Japonia nadal czeka na potrzebną transformację, a Brad Glosserman dochodzi do wniosku, że fakt, iż nawet katastrofa nie pobudziła wystarczająco radykalnych reform, ujawnia coś na temat japońskiego systemu politycznego i japońskiego społeczeństwa.
Glosserman wyjaśnia, dlaczego Japonia się nie zmieniła i nie zmieni, dochodząc do wniosku, że japońskie horyzonty się kurczą, a japońskie społeczeństwo zrezygnowało z odważnych ambicji poprzednich pokoleń i obecnego przywództwa. Jest to krytyczny wgląd we współczesną Japonię, który powinien kształtować nasze myślenie o tym ważnym kraju.