Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
James Wright: The Poetry of a Grown Man: Constancy and Transition in the Work of James Wright
Chociaż niektórzy krytycy zidentyfikowali dwie fazy w poezji Jamesa Wrighta i wyodrębnili szczegóły jego ruchu od tradycyjnych do bardziej eksperymentalnych form, niewielu zauważyło również elementy stałości w ewolucji jego poezji. W tym pierwszym kompleksowym naukowym wprowadzeniu do twórczości Wrighta, Stein śledzi jednolity rozwój poezji Wrighta, twierdząc, że chociaż zmiany stylistyczne są często bardziej widoczne niż rzeczywiste, Wright przechodzi ciągły rozwój osobisty i estetyczny przez całą swoją karierę. Stein analizuje całą poezję Wrighta, w tym wcześniej niepublikowane materiały, takie jak zbiór Amenities of Stone.
Stein umiejscawia Wrighta w tradycji Emersona, która postrzega walkę z językiem jako walkę z samym sobą - lokalizowanie i definiowanie siebie w świecie faktów naturalnych. Język staje się zatem środkiem do samookreślenia, a bycie niepoważnym lub nieodpowiedzialnym za język staje się zaprzeczeniem samego siebie i świata, który zamieszkuje. Dla Wrighta "poezja dorosłego mężczyzny" wynika z tego zrozumienia. Ponieważ Wright łączy akt języka z aktem samoświadomości, nie jest zaskakujące, że tryb i ton jego pracy zmieni się, gdy jaźń przedefiniuje swoje wartości i cele, swoją tożsamość. W rzeczywistości Stein dzieli karierę Wrighta na trzy powiązane ze sobą etapy rozwoju: "powstrzymywanie", w którym polega na tradycyjnych środkach religijnych i retorycznych, aby zdystansować się od świata doświadczeń; "wrażliwość", w której wkracza w świat doświadczeń, w którym jaźń jest nagradzana i równie zagrożona; oraz "integracja", w której akceptuje i równoważy niezbędne połączenie piękna i horroru nieodłącznie związane z byciem człowiekiem w świecie przyrody.
Stein pokazuje, że przez całą swoją karierę głównym celem Wrighta było odkrycie sposobu pisania i sposobu życia, który mógłby przezwyciężyć skutki oddzielenia jednostki od społeczności ludzkiej, świata przyrody i duchowej obecności we wszechświecie. W świecie Wrighta mniej znaczy zdradzić swój język - i samego siebie.