Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
James Baldwin, Toni Morrison, and the Rhetorics of Black Male Subjectivity
W książce James Baldwin, Toni Morrison, and the Rhetorics of Black Male Subjectivity Aaron Ngozi Oforlea bada retoryczne strategie stosowane przez czarnych mężczyzn Baldwina i Morrison, którzy negocjują dyskursy rasy, klasy, płci i seksualności.
Według Oforlei postacie te poruszają się po dyskursywnej przepaści, która oddziela ograniczające reprezentacje czarnych mężczyzn w dominujących dyskursach od zdekolonizowanej i upodmiotowionej podmiotowości. Dyskursywny podział tworzy niewidzialną granicę między tym, jak czarne podmioty są postrzegane, wyobrażane i doświadczane w dominującej kulturze z jednej strony, a tym, jak rozumieją siebie z drugiej.
Książka Oforlea oferuje nowe analizy dynamiki postaci w powieściach Baldwina Go Tell It on the Mountain, Tell Me How Long the Train's Been Gone i If Beale Street Could Talk oraz Morrison's Beloved, Song of Solomon i Tar Baby. Czarnoskórzy męscy bohaterowie tych powieści napotykają dyskursywną przepaść lub kulturowy dysonans, gdy napotykają dominujące reprezentacje czarnych męskich tożsamości. Wykorzystują te okazje do skonstruowania kontrdyskursu na temat czarnej męskiej podmiotowości.
Ostatecznie, jak twierdzi Oforlea, postacie te strategicznie podchodzą do tego, kiedy i w jaki sposób chcą przywłaszczyć sobie i obalić dominujące ideologie. Ich świadomość, że postrasowe dyskursy utrwalają nierówności rasowe, służy jako brama do uczestnictwa w zbiorowych walkach o sprawiedliwość rasową.