Ocena:
Książka ta jest potężną eksploracją życia imigrantów w Nowym Jorku w epoce pozłacanej, zawierającą bogate ilustracje i narracje, które oddają surowe realia, z którymi borykało się wielu. Służy jako ważne źródło edukacyjne dla nauczycieli i zapewnia emocjonalny wgląd w zmagania minionych pokoleń.
Zalety:Bogato ilustrowana potężnymi fotografiami, łączy czytelników z doświadczeniem imigrantów, edukuje o urbanizacji i kwestiach społecznych, wywołuje silne emocje i służy jako cenne źródło informacji dla nauczycieli historii.
Wady:Niektóre zdjęcia są rozmazane lub źle odtworzone, ego autora może być postrzegane jako nadmierne, styl pisania może być wyzwaniem dla niektórych czytelników, a także zawiera przestarzałe stereotypy i rasizm.
(na podstawie 50 opinii czytelników)
How the Other Half Lives
Jacob Riis był jednym z niewielu ludzi, którzy fotografowali slumsy Nowego Jorku na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to aż 300 000 osób na milę kwadratową było stłoczonych w kamienicach nowojorskiej Lower East Side. Brud i degradacja sprawiły, że obszar ten stał się piekłem dla imigrantów zmuszonych tam mieszkać.
Riis był jednym z tych imigrantów, a po latach skrajnego ubóstwa, kiedy został reporterem policyjnym dla New York Tribune, ujawnił haniebne warunki życia, z którymi był aż nazbyt zaznajomiony. Dziś jest najlepiej pamiętany jako współczujący i skuteczny reformator oraz pionierski fotoreporter. W książce How the Other Half Lives nowojorczycy z przerażeniem czytali, że trzy czwarte mieszkańców ich miasta mieszkało w kamienicach, a czynsze w nich były znacznie wyższe niż w lepszych dzielnicach miasta.
W swojej książce Riis przedstawił pełny i szczegółowy obraz tego, jak wyglądało życie w tych slumsach, jak powstały slumsy, jak i dlaczego pozostały takie, jakie były, kto był zmuszony tam mieszkać, a także zaproponował sugestie dotyczące poprawy losu biednych. Riis pierwotnie dokumentował wszystkie swoje badania za pomocą fotografii.
Ponieważ jednak półtonowa technika reprodukcji zdjęć nie została udoskonalona, oryginalne wydanie zawierało głównie redukcje w formie szkiców fotografii Riisa. Nie były one w stanie oddać tego, co uchwycił na kliszy czuły aparat Riisa.
Udręka i apatia, twardość i upokorzenie anonimowych twarzy zostały całkowicie zatarte w szkicach. To wydanie Dover zawiera w pełni 100 fotografii, wiele znanych i wiele mniej znanych, z kolekcji Riisa w Muzeum Miejskim, a ich włączenie tutaj tworzy bliższą zgodność z intencjami Riisa niż oryginalne wydanie.
