Jak żyć po końcu świata: Teoria, sztuka i polityka dla antropocenu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 12 głosach.

Oryginalny tytuł:

How to Live at the End of the World: Theory, Art, and Politics for the Anthropocene

Zawartość książki:

Oceniając świt ery antropocenu, poeta i filozof pyta: Jak żyć po końcu świata?.

Koniec ery holocenu jest naznaczony nie tylko topnieniem lodowców czy epickimi suszami, ale niemal powszechnym zanikiem wspólnej przedsiębiorczości społecznej: klasa rządząca buduje mury i księżycowe wahadłowce, podczas gdy reszta z nas zmaga się z atrofią integralności instytucjonalnej i całkowitą rezygnacją z zapewnienia choćby minimalnego schronienia przed zbliżającą się katastrofą.

Ironia ery antropocenu polega na tym, że w neoliberalnej kulturze jaźni zmusza nas ona do ponownego rozważenia siebie jako kolektywu. Dla tych z nas, którzy nie są wystarczająco zamożni, by założyć kolonię na Marsie lub odizolować się od świata, antropocen raz na zawsze kończy fantazję o czystym indywidualizmie i bezświatowości. Wprowadza głębokie poczucie czasu i wydarzeń po tak zwanym "końcu historii" oraz zupełnie nowe podejście do solidarności.

How to Live at the End of the World to pełne nadziei badanie tego, w jaki sposób możemy odziedziczyć nazwę "antropocen", opowiedzieć ją na nowo i zrewidować nasz sposób życia lub myślenia w jej świetle. W swojej książce na temat czasu, sztuki i polityki w erze eskalacji zmian klimatycznych Holloway podejmuje trudne pytania bez odpowiedzi w ostatnich pracach Donny Haraway, Kathryn Yusoff, Bruno Latoura, Dipesha Chakrabarty'ego i Isabelle Stengers, szkicując ścieżkę w kierunku radykalnej formy demokracji - zookracji, czyli rządów wszystkich żywych.