Jak zostać wdową

Opinie czytelników

Książka „Jak być wdową” autorstwa Marilyn O'Leary stanowi przemyślaną i humorystyczną eksplorację radzenia sobie ze stratą, dzięki czemu jest zrozumiała dla szerokiego grona odbiorców, zwłaszcza tych, którzy doświadczyli śmierci małżonka lub partnera.

Przejrzyście napisana i przystępna, oferuje szczere i humorystyczne spojrzenie na stratę, wypełnione przejmującymi historiami, zachęca do doceniania relacji i podkreśla znaczenie humoru w leczeniu.

Może nie spodobać się czytelnikom szukającym praktycznych porad krok po kroku, ponieważ skupia się bardziej na osobistych narracjach i refleksjach niż na ustrukturyzowanych wskazówkach.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How to Be a Widow

Zawartość książki:

Po tym, jak została wdową, Marilyn C. O'Leary była zaskoczona swoją reakcją na zmianę statusu na Facebooku.

Nie czuła się jeszcze komfortowo mówiąc o sobie jako o wdowie. Był to jeden z dylematów, przed którymi stanęła jako wdowa, który wydawał się być błahy, ale nie był. Innym było to, jak powinna wyglądać jej nowa para butów? Czy powinna kupić te pomarańczowe kliny z lakierowanej skóry? Trudne pytania, które kryły się pod tymi powierzchownymi, dotyczyły tego, kim była teraz, gdy nie była już żoną i opiekunką? Jaki był jej cel w życiu teraz, gdy jej pięćdziesięcioletni mąż zmarł dwadzieścia lat po otrzymaniu życiodajnego przeszczepu wątroby? Czy chciała kolejnego związku? Czy chciała żyć samotnie? Dlaczego inne wdowy nie powiedziały jej, jak druzgocący będzie ból po stracie? Jak mogła wyrazić swoje uczucia samotności i zagubienia, i czy w ogóle tego chciała? Po bólu i stracie nastąpiły nowe spostrzeżenia, nowe doświadczenia i nowe zainteresowania, w tym granie muzyki bluegrass i znalezienie nowych przyjaciół, a także spełnienie, że była w stanie ukształtować życie, którego teraz pragnęła dla siebie.

Podczas gdy podróż każdej kobiety jest inna, pewne doświadczenia są wspólne. Przeczytaj te eseje, aby dowiedzieć się, co Marilyn odkryła w swoim nowym życiu - że po śmierci męża istniało życie, a po bólu przyszło ukojenie i spełnienie.