Jak zamordować swoje życie

Opinie czytelników

Pamiętnik „How to Murder Your Life” autorstwa Cat Marnell przedstawia jej zmagania z uzależnieniem i zestawienie efektownego stylu życia na początku XXI wieku w Nowym Jorku. Czytelnicy są zaangażowani w jej humorystyczną, surową i szczerą opowieść, choć opinie na temat głębi i rozwiązania jej osobistej podróży są różne.

⬤ Porywający styl pisania, który jest humorystyczny i zrozumiały
⬤ dobrze rozwinięta fabuła z emocjonalną głębią
⬤ szybkie tempo i wciągająca
⬤ oferuje spojrzenie od wewnątrz na uzależnienie w efektownym stylu życia
⬤ unikalne spojrzenie na poważne kwestie
⬤ rezonuje z czytelnikami, zwłaszcza tymi zaznajomionymi z wcześniejszą twórczością autorki.

⬤ Brak tradycyjnej głębi wglądu i rozwoju typowego dla pamiętników o uzależnieniach
⬤ niektórzy czytelnicy uznali, że używanie nazw marek rozprasza i jest nadmierne
⬤ może nie oferować znaczących momentów „aha” lub rozwiązań
⬤ przedstawienie uzależnienia może wydawać się przestarzałe dla niektórych
⬤ może być frustrujące z powodu nierozwiązanych kwestii i zachowań.

(na podstawie 530 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How to Murder Your Life

Zawartość książki:

„Miałam dwadzieścia sześć lat i byłam redaktorką działu urody w Lucky, jednym z najlepszych magazynów modowych w Ameryce. To wszystko, co większość ludzi o mnie wiedziała.

Ale pod powierzchnią byłam uzależniona od narkotyków. Pigułkarzem. Byłam też szkolącą się alkoholiczką, która popijała ciepłe Veuve Clicquot po pracy, sama w biurze mojego szefa przy zamkniętych drzwiach; przebiegłą i manipulującą lekarką; bulimiczką rzygającą salami i provolonem, która wydawała sto dolarów dziennie na objadanie się, gdy sprawy przybierały zły obrót (a przybierały zły obrót często); płaczliwą, chwiejną, podatną na halucynacje bezsennością; podstępną samookaleczającą się; zdzirowatą i nienawidzącą samej siebie imprezowiczką z centrum miasta; i - być może przede wszystkim - samotną dziwaczką.

Ale wiesz, miałam dostęp do naprawdę fantastycznego samoopalacza”.

W wieku 15 lat Cat Marnell zapragnęła pracować w pełnym przepychu świecie kobiecych magazynów - ale była też uzależniona od leków na ADHD przepisywanych jej przez ojca. W ciągu 10 lat żyła w Nowym Jorku jako redaktorka działu urody w Condé Nast, z talentem do „zakupów u lekarza”, który zapewnił jej niekończący się zapas przepisanych amfetamin.

Jej życie stało się pokręconą karuzelą imprez i pigułek w nocy, podczas gdy w ciągu dnia starała się utrzymać swoją prestiżową pracę. Dowcipna, magnetyczna i przenikliwa - skłaniająca do porównań z Bretem Eastonem Ellisem i Charlesem Bukowskim - Cat Marnell ujawnia istotne prawdy o swoim pokoleniu, błyskotliwie odkrywając wiele aspektów bycia uzależnionym z ostrym humorem i urzekającym stylem. „Nowojorska enfant terrible...

Jej talent polegał na niesamowitej umiejętności pisania o uzależnieniu z nieuporządkowanego, niebezpiecznego, nieszczęśliwego epicentrum choroby, a nie z jakiegoś pisarskiego dystansu”. Telegraph ' I LOVE this book' Catriona Innes, Cosmopolitan Magazine UK 'An unputdownable, brilliantly written rollercoaster' Shappi Khorsandi 'Brilliantly written and harrowing and funny and honest' Louise France, The Times Magazine 'Easily one of the most anticipated memoirs of the year... (Marnell's) got an inimitable style (and oh my god, so many have tried) and a level of talent so high, it's impossible not to be rooting for her.' NYLON