Jak upadł Rzym: Śmierć supermocarstwa

Opinie czytelników

Książka „Jak upadł Rzym” autorstwa Adriana Goldsworthy'ego przedstawia przegląd upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego, analizując liczne wojny domowe, nieskuteczne rządy i inne czynniki wewnętrzne, które przyczyniły się do jego upadku. Podczas gdy narracja jest wciągająca i przystępna, opinie na temat głębi i oryginalności analizy są podzielone, przy czym niektórzy chwalą jej czytelność i spostrzeżenia, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej dla osób posiadających już wiedzę na temat historii Rzymu.

⬤ Wciągający i czytelny styl, który utrzymuje zainteresowanie przez cały czas.
⬤ Skondensowany przegląd złożonego okresu historycznego.
⬤ Zapewnia wgląd w wewnętrzne kwestie, które doprowadziły do upadku Rzymu, takie jak wojny domowe i dysfunkcja rządu.
⬤ Dobra narracja dla osób niezaznajomionych z tematem.
⬤ Przejrzysta organizacja i powiązanie tematów.

⬤ Brak głębi i szczegółów dla czytelników zaznajomionych z tematem, zapewniając raczej szeroki przegląd niż dogłębną analizę.
⬤ Częściowo się powtarza, a niektóre rozdziały nie są spójne.
⬤ Niektóre argumenty historyczne nie są w pełni uzasadnione.
⬤ Ograniczony nacisk na życie zwykłych Rzymian i wpływ na społeczeństwo.
⬤ Problemy z prezentacją w niektórych formatach, takich jak Kindle.

(na podstawie 101 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How Rome Fell: Death of a Superpower

Zawartość książki:

Nowa historia upadku Cesarstwa Rzymskiego, autorstwa autora nagrodzonej książki Cezar.

W 200 r. n.e. Imperium Rzymskie wydawało się niepodważalne, a jego rozległe terytorium obejmowało większość znanego świata. Pod koniec V wieku rzymskie rządy zniknęły w zachodniej Europie i większości północnej Afryki, a pozostało tylko skurczone Cesarstwo Wschodnie. W swoim opisie upadku Cesarstwa Rzymskiego, wielokrotnie nagradzany autor Adrian Goldsworthy bada bolesne stulecia upadku supermocarstwa. Ożywiając historię poprzez historie mężczyzn, kobiet, bohaterów i złoczyńców, autor odkrywa zaskakujące lekcje na temat powstawania i upadku wielkich narodów.

Był to okres niezwykłych osobowości, od filozofa-cesarza Marka Aureliusza po cesarzy takich jak Dioklecjan, którzy przedstawiali się jako twardzi, a nawet brutalni żołnierze. Był to czas rewolucyjnych idei, zwłaszcza w religii, ponieważ chrześcijaństwo przeszło od prześladowanej sekty do religii państwa i cesarzy. Goldsworthy zwraca szczególną uwagę na gotowość rzymskich żołnierzy do walki i zabijania się nawzajem. Ostatecznie jest to opowieść o tym, jak imperium bez poważnego rywala gniło od wewnątrz, a jego władcy i instytucje przedkładały krótkoterminowe ambicje i osobiste przetrwanie nad szersze dobro państwa.