Jak to wygląda po powrocie: Dorastanie w lasach Montany

Opinie czytelników

Książka „How It Looks Going Back” wywołuje nostalgię i podziw wśród czytelników, szczególnie tych związanych z doliną Yaak. Poprzez wciągające opowiadanie historii, książka bada doświadczenia rodziny żyjącej poza siecią w wiejskim otoczeniu w latach 40. i 50. ubiegłego wieku, podkreślając zarówno przygody, jak i wyzwania, przed którymi stanęli. Podczas gdy wielu czytelników uznało książkę za pokrzepiającą i powiązaną, jeden z recenzentów opisał swoje doświadczenie jako monotonne.

⬤ Wciągająca i nostalgiczna opowieść, która przywołuje miłe wspomnienia dla tych, którzy znają dolinę Yaak.
⬤ Oddaje istotę wiejskiego życia i poczucie wspólnoty.
⬤ Opisy okolicy są żywe i autentyczne, dzięki czemu dawni mieszkańcy mogą się z nimi utożsamić.
⬤ Postacie są zapadające w pamięć, z humorem i miłością wplecionymi w narrację.
⬤ Wielu czytelników zdecydowanie poleca tę książkę ze względu na przyjemne i szczere przedstawienie życia poza siecią.

⬤ Jeden z recenzentów uznał książkę za nudną i pozbawioną emocji.
⬤ Niektórzy czytelnicy zauważyli kilka nieścisłości dotyczących szczegółów opisywanych wydarzeń.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How It Looks Going Back: Growing Up in the Montana Woods

Zawartość książki:

W 1949 roku, odpoczywając od powojennego zgiełku San Diego, rodzina Knowles wybrała się na kemping do Kanady. Kierując się do domu przez północno-zachodnią Montanę w kraju rzeki Yaak, znaleźli dwupokojową, półtorapiętrową chatę z bali nad małym jeziorem.

Nie było tam ani elektryczności, ani kanalizacji. Dojazd prowadził przez polną drogę, w najlepszym razie powolną i niepewną podczas długich, ciężkich zim. Darwin Knowles widział spokojne życie, a żądna przygód żona Marilyn się z nim zgadzała. Córka z trzeciej klasy, Dee (dla Doris), mogła uczęszczać do jednopokojowej szkoły, a trzyletni Bob (Barbara) miał bezpieczne miejsce do zabawy. Entuzjastycznie nastawiona, ale nieświadoma życia w dziczy, rodzina wprowadziła się tej jesieni - pracując razem, aby gotować i ogrzewać drewnem, polować i łowić żywność, ciągnąć wodę i prać ubrania ręcznie.

Zostali przez sześć lat, podczas których urodził się syn Stevie. Dee wspomina swoje dzieciństwo w „Yaak”, przedstawiając dziwacznych sąsiadów, przygody dorastających dziewcząt, ogromną i małą przyrodę, a zwłaszcza jedną kochającą rodzinę. Jak sama pisze: „To był przytulny, przerażający, bolesny, zabawny, niebezpieczny, interesujący i wspaniały czas, a także najlepsza zabawa, jaką kiedykolwiek miałam”. „.