Jak stawić czoła śmierci? Wprowadzenie do filozofii

Opinie czytelników

Książka prowokuje do myślenia i jest interesująca dla osób zaangażowanych w dyskusje filozoficzne, szczególnie dotyczące życia pozagrobowego. Jednak spotkała się ona ze znaczną krytyką za słabe pisanie, brak spójności i brak dostarczenia jasnych dowodów lub nowych spostrzeżeń.

⬤ Prowokująca do myślenia i interesująca
⬤ odpowiednia na kursy filozofii
⬤ oferuje inne spojrzenie na życie pozagrobowe.

Koszmarnie napisana, niespójne argumenty, sprzeczne punkty, brak dowodów i liczne błędy gramatyczne.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How Are We to Confront Death?: An Introduction to Philosophy

Zawartość książki:

Konfrontacja ze śmiercią oznacza spojrzenie jej prosto w twarz. Współczesne społeczeństwo odmawia tego, woląc ją ukrywać i chować się przed nią. Obrzędy pogrzebowe nie funkcjonują już jako sposób pośredniczenia w śmierci lub utrzymywania więzi między żywymi i umarłymi. Dzisiejszy zanik niektórych praktyk pogrzebowych świadczy o zaprzeczeniu śmierci jako takiej. Odzwierciedlają one preferencję do skupienia się na pamiętaniu życia zmarłego w celu zneutralizowania śmierci, wypierając w ten sposób wartość żałoby, postrzeganej obecnie jako coś, co należy zrobić tak szybko, jak to możliwe. Co więcej, nauka, podobnie jak wcześniej religia i współczesny „kult ciała”, karmiła nasze fantazje o nieśmiertelności, obiecując nam dłuższe życie lepszej jakości, a nawet możliwość całkowitego pokonania śmierci.

Pomimo wszystkich tych prób przezwyciężenia lub zneutralizowania śmierci, ludzkość nie była w stanie wyeliminować lęku przed śmiercią i nicością. Wierna swoim korzeniom w fenomenologii, Dastur nie tylko bada te współczesne tendencje krytycznym okiem, ale także argumentuje, że musimy ponownie nauczyć się przyjmować śmierć, stać się śmiertelni, nauczyć się umierać. Śmierć nie jest ostatnim momentem ludzkiego życia, ale raczej jego istotnym atrybutem.

Umiejętności Dastur jako „tłumaczki” fenomenologii na przystępną i jasną prozę nigdzie nie są bardziej widoczne niż w jej „małej książce o śmierci” - w rzeczywistości jej odbiorcami są nie tyle ci, którzy specjalizują się w fenomenologii lub filozofii akademickiej, ile niespecjalistyczna publiczność spragniona filozoficznej refleksji nad tym, co jest nam najbliższe. A nic nie jest nam bliższe niż stale obecna możliwość naszej własnej rychłej śmierci.

Jak sugeruje jej podtytuł, książka ta jest „wprowadzeniem do filozofii”, które zobowiązuje czytelnika do pytania, co to znaczy być człowiekiem i do przyjęcia śmierci i śmiertelności jako definiującej istoty naszego człowieczeństwa.