Jak prowadzić dom bez pomocy

Opinie czytelników

Książka zapewnia fascynujące spojrzenie na prowadzenie domu po II wojnie światowej, wraz z praktycznymi wskazówkami i spostrzeżeniami dla gospodyń domowych. Chociaż niektóre informacje są przestarzałe, wielu czytelników znajdzie wartość w kontekście historycznym i praktycznych poradach.

Oferuje praktyczne wskazówki dotyczące prowadzenia domu i historyczne spostrzeżenia, dobrze przedstawione, wciągające i przyjemne czytanie, wiele przydatnych pomysłów na organizację obowiązków, pomaga zrozumieć wyzwania związane z prowadzeniem domu w przeszłości.

Informacje mogą być nieaktualne dla czytelników z XXI wieku, nie mają zastosowania do nowoczesnych praktyk sprzątania.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How to Run Your Home without Help

Zawartość książki:

„Niektóre z najmądrzejszych lekcji na temat tego, jak żyjemy teraz, można znaleźć nie w przemówieniach rządowych czy modnych premierach filmowych, ale w małych, szarych książkach wydanych przez Persephone Books” - napisał Andrew O'Hagan w Daily Telegraph. „Tomy te są zazwyczaj zagubionymi klasykami kobiecego pisarstwa; promują pogląd, że zrozumienie przeszłości jest rozsądnym sposobem na identyfikację teraźniejszości, a ja przyglądałem się ich najnowszemu wydaniu jako sposobowi na opanowanie idei brytyjskiego szczęścia domowego”.

Książka, którą przeglądał, to How to Run Your Home without Help (1949). Jak sam tytuł wskazuje, jest to książka o pracach domowych: opublikowaliśmy ją ponownie, ponieważ nawet dziś jest niezwykle przydatna (Kim i Aggie z Channel 4 „How Clean is Your House?” byliby zachwyceni). Po wojnie przez kilka następnych dziesięcioleci „miejsce kobiety” było rozumiane jako dom”. W rezultacie „życie, które było stosunkowo spokojne w okresie międzywojennym, było teraz gorączkowe w prowadzeniu domu”, mówi Christina Hardyment w przedmowie do Persephone: „Jak prowadzić dom bez pomocy oferuje fascynująco szczegółowy obraz ich obowiązków: techniki prania »od białych do małych«, metody cerowania, butelkowania owoców, szorowania patelni i zarządzania dziecięcymi przyjęciami herbacianymi”.

Chociaż autorka książki, Kay Smallshaw, sama była kobietą robiącą karierę (była redaktorką najpierw Good Housekeeping, a później Modern Woman), wiedziała, że jest w mniejszości i że większość kobiet siedzi w domu, życząc sobie, aby nowe maszyny oszczędzające pracę były rzeczywiście bardziej pracochłonne i aby przedwojenne standardy mogły dostosować się do powojennego świata. Ale nie miało to nastąpić przez kolejne dwadzieścia lat; w międzyczasie czytelniczki Kay Smallshaw nadal zachowywały pozory i prowadziły swoje domy zgodnie ze standardami z czasów, gdy miały zarówno kucharkę, pokojówkę, jak i codzienną pomoc.

Przez wiele lat wartości zawarte w How to Run Your Home without Help były „wyśmiewane jako życie w znoju, ale teraz znów są modne, a co drugi program w brytyjskiej telewizji poświęcony jest temu, jak kobiety mogą lepiej sprzątać swoje łazienki lub rządzić swoimi kuchniami w sposób domowej bogini” - kontynuował Andrew O'Hagan. „Naszymi bohaterami kulturowymi nie są obecnie sufrażystki czy palaczki biustonoszy, ale te, takie jak Kay Smallshaw, „które zostawiły swoje staniki na godzinę w ciepłej wodzie z mydłem, zanim wysuszyły je na płasko, a następnie złożyły je w dobrze odkurzonej szufladzie, najlepiej na perfumowanym podkładzie do szuflad””.

To oczywiście fantazja. Większość z nas spełnia klasyczną definicję zdziry Katherine Whitehorn - kogoś, kto wyjmuje ubrania z kosza na brudną bieliznę, aby założyć je ponownie. Ale miło jest pomyśleć, że moczyłybyśmy nasze staniki przez godzinę, gdybyśmy mogły. I przypuszczalnie powodem sukcesu Kim i Aggie jest to, że miliony telewidzów teoretycznie chciałyby podążać za ich przykazaniami i powtórzyłyby słowa Christiny Hardyment, gdy podsumowuje: „Zgadzam się raczej ze Smallshaw niż z feministkami, które w latach 70. tak kompleksowo tępiły prace domowe": „Prowadzenie domu może wydawać się niespektakularne i zwyczajne, ale osiągnięcie sukcesu, tak aby dom był szczęśliwy dla wszystkich, którzy w nim mieszkają, jest twórczą pracą na równi z najlepszymi. Choć może być wyczerpująca, wzbogaca osobowość”. Nie każdy posunąłby się tak daleko. Ale dowcipna i pomocna książka o pracach domowych, którą jest ta, może być praktyczna; a jeśli powie nam trochę o tym, jak żyliśmy kiedyś i jak żyjemy teraz, to wszystko jest na plus.