Jak poradzić sobie z zespołem Aspergera: Zrozumieć dorosłych ze spektrum autyzmu

Opinie czytelników

Książka oferuje wgląd w zespół Aspergera, koncentrując się na jego charakterystyce, historii i praktycznych poradach, ale wydaje się być bardziej odpowiednia dla rodziców dzieci z AS niż dla dorosłych z tym zaburzeniem. Niektórzy czytelnicy uważają ją za pouczającą, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej głębi.

Książka jest pouczająca, łatwa w czytaniu i zawiera jasne, zwięzłe instrukcje, które są szczególnie korzystne dla osób o krótszej koncentracji uwagi. Zawiera pomocne spostrzeżenia, szczególnie dla osób niezaznajomionych z zespołem Aspergera.

Traktowanie poważnych kwestii związanych z zespołem Aspergera może wydawać się płytkie dla niektórych czytelników. Może nie zaspokajać potrzeb dorosłych szukających wskazówek dotyczących radzenia sobie z chorobą i jest uważana za bardziej przydatną dla rodziców dzieci lub nastolatków z zespołem Aspergera.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Getting to Grips with Asperger Syndrome: Understanding Adults on the Autism Spectrum

Zawartość książki:

Getting to Grips with Asperger Syndrome to praktyczny przewodnik dla osób opiekujących się lub wspierających osoby dorosłe z zespołem Aspergera (AS). Pomoże im zrozumieć chorobę i trudności, jakie może ona powodować, tak aby mogli zaoferować wsparcie w najbardziej korzystny sposób.

Książka wyjaśnia, czym jest zespół Aspergera i dlaczego często występują pewne zachowania, takie jak niepokój, strach przed zmianami i niezwykła wrażliwość. Po zrozumieniu zachowań i reakcji, wiele pozornych problemów staje się mniej kłopotliwych, a trudności można uniknąć lub łatwo je rozwiązać. Praktyczne strategie są oferowane w celu zwalczania problemów, które mogą się pojawić, a typowe kwestie, które występują szczególnie u osób zdiagnozowanych w późniejszym okresie życia, są omówione.

Łatwa w odbiorze i przystępna, książka ta jest przydatnym źródłem informacji dla przyjaciół i rodziny osób z zespołem Aspergera, a także pracowników służby zdrowia i opieki społecznej oraz studentów, niezależnie od ich poziomu wyszkolenia i doświadczenia.