Jak popaść w depresję

Opinie czytelników

Książka „How To Be Depressed” autorstwa George'a Scialabby otrzymała szereg recenzji chwalących jej głęboką, pełną współczucia eksplorację depresji przy jednoczesnej krytyce systemu zdrowia psychicznego. Czytelnicy uważają, że jest to poruszająca i pełna nadziei lektura, która promuje zrozumienie i empatię wobec osób doświadczających wyzwań związanych ze zdrowiem psychicznym.

⬤ Głęboko wnikliwa i poruszająca, pogłębiająca współczucie dla osób cierpiących na depresję.
⬤ Dobrze skonstruowany, z mieszanką osobistych narracji, wywiadów i praktycznych wskazówek.
⬤ Zapewnia unikalne spojrzenie na system zdrowia psychicznego i krytykuje jego niedociągnięcia.
⬤ Zachęca do otwartych rozmów o cierpieniu i osobistych doświadczeniach.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że raczej pogłębia uczucie depresji niż je łagodzi.
⬤ Silna krytyka systemu zdrowia psychicznego może zostać odebrana przez niektórych jako nadmiernie negatywna.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy mogą zgadzać się z poglądami autora na temat niepowodzeń praktyk psychiatrycznych.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How to Be Depressed

Zawartość książki:

Niezwykły, poszukujący i przejmujący pamiętnik o poszukiwaniu sensu depresji przez jednego człowieka.

George Scialabba jest płodnym krytykiem i eseistą znanym ze swoich przenikliwych, szeroko zakrojonych komentarzy na temat literatury, filozofii, religii i polityki. Podobnie jak miliony innych, przez całe życie cierpiał na depresję kliniczną. W książce How To Be Depressed, Scialabba przedstawia zredagowany wybór swoich zapisków dotyczących zdrowia psychicznego, obejmujących dziesięciolecia leczenia, oprawionych wstępem i wywiadem ze znanym podcasterem Christopherem Lydonem. Książka zawiera również dowcipną i refleksyjną kolekcję „wskazówek dla osób z depresją”, zorganizowaną w coś w rodzaju słownika terminów - wśród których znajdują się nazwy wielu leków, które wypróbował lub badał przez lata. Razem teksty te tworzą niezwykłą, poszukującą i przejmującą hybrydę eseju i pamiętnika, zapraszając czytelników do szpitala i gabinetu terapeutycznego, gdy Scialabba i jego opiekunowie próbują nadać sens tej zaskakującej chorobie.

Zdaniem Scialabby depresja kliniczna jest "całkowitym marnotrawstwem". W przeciwieństwie do operacji serca lub złamania nogi, nie ma relaksującej rekonwalescencji i niczego, czego można by się nauczyć (może z wyjątkiem tego, kim są twoi przyjaciele). Pozostawia cię osłabionego i oszołomionego, niepewnego, dlaczego zachorowałeś i jak wyzdrowiałeś, modląc się, aby to się nigdy nie powtórzyło, ale jesteś pewien, że tak się stanie. Scialabba dokumentuje swoje własne zmagania i wyciąga z nich spostrzeżenia, które mogą okazać się przydatne zarówno dla innych cierpiących, jak i zwykłych czytelników. W miejsce zbędnych banałów - "Trzymaj się", "Poczujesz się lepiej" i tak dalej - oferuje opis tego, jak to było dla niego, w nadziei, że może to okazać się pomocne dla innych.