Jak pisać jak Tołstoj: Podróż w głąb umysłów naszych największych pisarzy

Opinie czytelników

Książka Cohena o pisaniu czerpie z szerokiej gamy przykładów literackich i anegdot, oferując unikalne i wciągające spojrzenie na rzemiosło pisarskie. Choć nie jest to tradycyjny poradnik, urzeka czytelników humorem i dogłębnym wglądem w różnych pisarzy i ich procesy. Książka jest dobrze skonstruowana i przyjemna zarówno dla początkujących pisarzy, jak i entuzjastów literatury.

Książka jest pełna świetnych przykładów i obejmuje szerokie spektrum tematów związanych z pisaniem. Jest zabawna i łatwa w czytaniu, zawiera humor i anegdoty, które ożywiają postacie literackie. Wielu recenzentów docenia jej wciągający styl i szereg odniesień do znanej literatury, co czyni ją atrakcyjną dla czytelników, którzy kochają książki.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że książce brakuje głębi na temat konkretnych pisarzy, zwłaszcza Tołstoja, i opisali ją bardziej jako zbiór literackich plotek niż ukierunkowany przewodnik. Dodatkowo, niektóre wybory stylistyczne, takie jak nadmierne użycie wielokropków, były postrzegane jako rozpraszające. Skrytykowano ją również za to, że błędnie przedstawia się jako poradnik, podczas gdy jest to raczej kompilacja anegdot i spostrzeżeń.

(na podstawie 59 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How to Write Like Tolstoy: A Journey Into the Minds of Our Greatest Writers

Zawartość książki:

Dla każdego, kto kiedykolwiek identyfikował się z bohaterem lub bohaterką, został uwiedziony mocnym początkowym zdaniem lub był silnie poruszony zakończeniem historii, Jak pisać jak Tołstoj to prowokująca do myślenia podróż w głąb umysłów najwybitniejszych pisarzy na świecie, od Szekspira po Stephena Kinga.

"Starałem się, na ile to możliwe, używając słów samych autorów, wyjaśnić ich rzemiosło, mając na celu zabranie czytelników w podróż do obaw, technik, sztuczek, wad i, czasami, obsesji naszych najbardziej błyskotliwych pisarzy." - z Przedmowy.

Za każdym uznanym dziełem literackim kryje się wiele szczerych decyzji. Najlepsi autorzy wkładają żmudny - czasem obsesyjny - wysiłek w każdy element swoich historii, od fabuły i rozwoju postaci po dialogi i punkt widzenia.

Co skłoniło Nabokova do wybrania imienia Lolita? Dlaczego Fitzgerald użył narracji pierwszoosobowej w Wielkim Gatsbym? W jaki sposób Kerouac, który wściekle sprzeciwiał się korekcie, w końcu zrewidował W drodze? Richard Cohen, doświadczony redaktor i nauczyciel, czerpie ze swojego ogromnego zasobu lektur z całego życia i ma wgląd w to, co sprawia, że dobra proza szybuje w górę. Znajdziemy tu przemyślenia Gabriela Garc a M rqueza na temat tego, jak zacząć powieść ("W pierwszym akapicie rozwiązujesz większość problemów związanych z książką"); Virginii Woolf oferującej swoją definicję stylu ("Chodzi o rytm. Kiedy już to zrozumiesz, nie możesz używać niewłaściwych słów"); oraz Vladimira Nabokova na temat natury fikcji ("Wszystkie wielkie powieści to wielkie bajki").

Cohen zbadał opublikowane dzieła i prywatne wypowiedzi naszych największych autorów, aby odkryć elementy, które sprawiły, że ich proza zapadła w pamięć. Rezultatem jest wyjątkowa eksploracja aktu i sztuki pisania, która wzbogaca nasze doświadczenie czytania zarówno klasyków, jak i najlepszej współczesnej beletrystyki. Przywołując wspaniałe, sławne i lekceważące osoby, ujawnia wyzwania, przed którymi stanęli nawet najwięksi pisarze - i pokazuje nam, jak sobie z nimi poradzili.

Pochwały dla Jak pisać jak Tołstoj

„Najwyższym komplementem, jaki można złożyć książce Jak pisać jak Tołstoj, jest to, że wywołuje ona przemożną chęć czytania i pisania, bycia w dialogu, a nawet skazanej na porażkę rywalizacji z największymi twórczymi umysłami..... To, że pan Cohen jest redaktorem, że jego miłość do literatury pochodzi w dużej mierze z podziwu w obecności lepszych pisarzy niż on, nie jest małą sprawą. Jego miłość jest zaraźliwa i niezależnie od tego, jak dobrze nauczy nas pisać, jest to wystarczający cud."-- Wall Street Journal.

” Doskonałe menu degustacyjne... hołd namiętnego czytelnika dla pisarzy, którzy zapewnili mu „główną rozrywkę”. „-- The Sunday Times (U. K. )

„Ta książka jest krytycznym przyjacielem zarówno pisarza, jak i czytelnika. Jest pełna trafnych przykładów i prowokujących stwierdzeń. Będziesz zgadzał się lub kłócił z każdą stroną, a pod koniec staniesz się bystrzejszym pisarzem i czytelnikiem.” - Hilary Mantel.

Te dwanaście esejów jest jak dwanaście doskonałych wykładów uniwersyteckich na temat rzemiosła pisania fikcji. Profesorowi - lub, w tym przypadku, autorowi - udaje się być nie tylko kompetentnym, ale także interesującym, czarującym i wciągającym."-- Library Journal (recenzja z gwiazdką).

"Wnikliwy (...) Cohen) eskortuje swoich czytelników do Iris Murdoch po mądre rady na temat rozpoczęcia powieści, do Salmana Rushdiego po sprytne wskazówki dotyczące tworzenia niewiarygodnego narratora, do Rudyarda Kiplinga po podstępną wskazówkę dotyczącą tworzenia zapadających w pamięć pomniejszych postaci i do Lwa Tołstoja po pomoc mistrza w przekształcaniu osobistych doświadczeń w fikcyjną sztukę"-- Booklist.