Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest wysoko ocenianą biografią Eda „Porky'ego” Olivera, szczegółowo opisującą jego życie jako golfisty w złotej erze tego sportu. Czytelnicy doceniają rozległe badania autora i umiejętność opowiadania historii, uchwycenie zarówno osiągnięć Olivera, jak i jego ujmującej osobowości. Wiele recenzji podkreśla, jak książka rezonuje z osobistymi wspomnieniami i powiązaniami z rodziną, co czyni ją znaczącą lekturą zarówno dla entuzjastów golfa, jak i ogólnej publiczności.
Zalety:Dobrze zbadany i szczegółowy opis życia i kariery Eda „Porky'ego” Olivera.
Wady:Wciągająca opowieść, która łączy osobiste anegdoty i kontekst historyczny.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
How He Played the Game: Ed Porky Oliver and Golf's Greatest Generation
Zawartość książki:
W czasach Wielkiego Kryzysu Ed Oliver awansował ze stanowiska caddie'go na jednego z czołowych zawodowych golfistów na świecie. Dzięki początkowemu zaangażowaniu trzech członków klubu country, którzy dostrzegli jego potencjał, znalazł się w obliczu takich legend golfa jak Walter Hagen i Gene Sarazen. W ciągu kilku lat pokonał najlepszych z nowej, młodszej fali profesjonalistów, na czele z Samem Sneadem, Benem Hoganem, Byronem Nelsonem i Jimmym Demaretem.
Następnie, zaledwie kilka tygodni po wyprzedzeniu Hogana i Nelsona, aby wygrać prestiżowy Western Open, został nagle wciągnięty do armii amerykańskiej z wczesnym wezwaniem do poboru, na długo przed tym, jak jego konkurenci z trasy golfowej dołączyli do działań wojennych. Służył dłużej niż oni wszyscy, tracąc ponad cztery i pół swoich najlepszych sportowych lat. Po wojnie odbudował swoją grę i jeździł od wybrzeża do wybrzeża, walcząc o utrzymanie sześcioosobowej rodziny z dominującymi obecnie Sneadem i Hoganem oraz nową falą mistrzów, takich jak Lloyd Mangrum, Cary Middlecoff, Julius Boros, Billy Casper, Gary Player i Arnold Palmer.
Pomimo długiej nieobecności, Oliver odzyskał swoją pozycję wśród najlepszych i został powołany do trzech drużyn Ryder Cup. Przyciągał duże galerie, gdziekolwiek się pojawił, a w 1957 roku artykuł Sports Illustrated nazwał go "najpopularniejszym graczem na torze". Uwielbiany zarówno przez fanów, jak i kolegów po fachu, z ciałem spustoszonym przez raka i w obliczu ostatnich dni, został mianowany honorowym kapitanem drużyny Ryder Cup w 1961 roku. Zmarł w wieku 46 lat, zaledwie trzy tygodnie przed meczem.
Ta książka to coś więcej niż historia Olivera. To także historia wielu profesjonalistów, którzy powstali z caddyshacków, przetrwali Wielki Kryzys, służyli swojemu krajowi w czasie wojny, a następnie wrócili do domu i zbudowali nowoczesną trasę golfową. Można ich nazwać "największym pokoleniem golfa".
