Jak nie utonąć

Opinie czytelników

How Not to Drown autorstwa Jaimee Wriston to przejmująca eksploracja dynamiki rodzinnej, żałoby i złożoności relacji międzyludzkich, skupiona wokół babci, jej wnuczki i ich cierpiącego na agorafobię syna. Narracja przeplata osobiste historie i elementy historyczne, koncentrując się przede wszystkim na następstwach tragedii, osobistych zmaganiach i wpływie historii rodziny na obecne życie.

Rozwój postaci jest bogaty i zniuansowany, pozwalając czytelnikom głęboko połączyć się z zmaganiami i rozwojem każdego z nich. Proza opisywana jest jako liryczna i wciągająca, a książka płynnie przeplata osobisty dramat rodzinny z elementami historycznymi. Wielu czytelników uznało tę historię za wciągającą, wypełnioną emocjami i wciągającą narracją, podkreślającą zarówno humor, jak i tragedię. Narracja audiobooka otrzymała pozytywne komentarze za intensywność emocjonalną i zróżnicowanie postaci.

Niektórym czytelnikom trudno było początkowo wczuć się w bohaterów, co wskazywało na stopniową zmianę percepcji w trakcie książki. Ciężkie tematy utonięcia i dysfunkcji rodziny mogą wydawać się przytłaczające lub wyczerpujące dla niektórych, a jeden z recenzentów wyraźnie wspomniał o poczuciu nihilizmu. Dodatkowo, przejścia między przeszłością a teraźniejszością nie współgrały ze wszystkimi czytelnikami, a niektórzy uznali styl pisania za nieatrakcyjny, co prowadziło do oderwania się od historii.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How Not to Drown

Zawartość książki:

Od nagrodzonej WILLA Literary Award autorki Jaimee Wriston nadchodzi powieść dla fanów Jamiego Attenberga i Elizabeth Strout o byłej modelce, której niezdyscyplinowana wnuczka wywraca jej wybredne, kontrolowane życie do góry nogami, zmuszając ją do skonfrontowania się z tym, co ceni.

Amelia MacQueen straciła swojego ulubionego syna, Gavina, w wyniku podejrzanego utonięcia, za które skazano jej synową. Przyznano jej tymczasową opiekę nad dwunastoletnią córką Gavina i Cassie, Heaven, której imię sprawia, że Amelia wzdryga się. Niechętnie przyjmuje Heaven, ale prosi dziewczynkę, aby nazywała ją babcią zamiast babcią, co nie sprawia, że Amelia czuje się tak stara.

Córka narkomanów, od dawna pozostawiona sama sobie, Heaven nie docenia ciągłych krytycznych posług babci, a para szybko zderza się głowami. Zamiast tego nawiązuje więź z wujkiem Danielem, starszym, cierpiącym na agorafobię synem Amelii, który nigdy nie opuszcza swojej sypialni. Przez ścianę między ich pokojami Daniel snuje celtyckie opowieści dla Heaven z wyspy Skye, gdzie mieszkali przodkowie rodziny, w tym piętnastoletnia Maggie, która tajemniczo zniknęła przepływając Atlantyk wiele lat temu.

Heaven postanawia, że najlepszym sposobem na poradzenie sobie z prześladowaniem w szkole jest zostanie syreną z jednej z opowieści wujka Danielsa. Śpiewa „tonące piosenki” w basenie drużyny pływackiej, wabiąc wredną dziewczynę Bethany Harrison na głęboką wodę. Pewnego dnia Amelia wraca do domu i zastaje swoją wnuczkę podającą Oreos policjantom, którzy zgarnęli ją za „podkradanie” śmieciowego jedzenia z sąsiedztwa.

Chociaż Amelia kochała Gavina, Heaven jest ostatnią rzeczą, o którą Amelia by prosiła, ale kiedy Heaven zaginęła podczas niebezpiecznej burzy pewnej nocy, Amelia jest zmuszona ponownie przeanalizować swoje spojrzenie na rodzinę. Jaimee Wriston opowiada żywą prozą wielopokoleniową opowieść o odkupieniu, badając więzi, które tworzą i rozbijają rodzinę oraz transformującą moc opowiadania historii.