Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest opisywana jako inspirująca i znajoma, szczególnie rezonująca z zmaganiami autora z systemowym rasizmem. Zawiera szereg wierszy, które są cenione za ich piękno, spryt i emocjonalny wpływ.
Zalety:Książka jest chwalona za inspirujący i znajomy ton, a najważniejsze z nich to wiersz „Marching As To War” za jego subtelne piękno oraz wiersze „In Defense” i „But” za ich spryt i centralne umiejscowienie w książce. Czytelnikom podobał się również „Ebony and Ivory” za intrygującą historię i „We Were So Quiet In Our House” za silny emocjonalny rezonans.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać eksplorację systemowego rasizmu i osobistego uczestnictwa za ciężki i znajomy temat, chociaż nie jest to wyraźnie określone jako wada w recenzjach.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
How I Learned to Be White
Zawartość książki:
Tricia Knoll jest poetką z Oregonu, która dorastała na przedmieściach Chicago i uzyskała stopnie naukowe z literatury na Uniwersytecie Stanforda i Uniwersytecie Yale.
Ten zbiór wierszy opisuje, jak jej pochodzenie, edukacja, wczesne dzieciństwo i doświadczenia zawodowe zmieniły jej zrozumienie przez wiele dziesięcioleci wpływu białego przywileju na jej rozumienie relacji rasowych. Jej poezja pojawia się w dziesiątkach czasopism i antologii.
Książka ta dołącza do jej innych opublikowanych zbiorów poezji Urban Wild, Ocean's Laughter i Broadfork Farm, które badają relacje ekologiczne w Oregonie i Waszyngtonie.
