Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera humorystyczną i krytyczną analizę filmu „Love Actually”, argumentując, że nie jest on tak dobry, jak wielu uważa. Poprzez krytykę scena po scenie, autor podkreśla różne wady fabuły filmu i rozwoju postaci, jednocześnie uznając kilka pozytywnych momentów. Recenzent docenia dowcip autora i umiejętność wyrażania myśli na temat filmu, co czyni go cennym źródłem informacji dla tych, którzy podzielają podobne odczucia na temat „Love Actually”.
Zalety:Książka jest zabawna i dowcipna, zapewniając dokładną i humorystyczną analizę „Love Actually”. Skutecznie potwierdza krytyczne spojrzenie autora na film i podkreśla jego wady w przystępny sposób. Pisanie jest wciągające, dzięki czemu przyjemnie się je czyta nawet dla tych, którzy początkowo nie byli krytyczni wobec filmu.
Wady:Podczas gdy autor uznaje kilka pozytywnych aspektów filmu, krytyka może wydawać się zbyt negatywna dla fanów „Love Actually”. Skupienie się na wadach może zniechęcić czytelników, którzy docenili film, do jego wyważonej oceny. Niektórzy czytelnicy mogą również nie zgodzić się z konkretnymi punktami przedstawionymi w analizie.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
How Love Actually Ruined Christmas: (Or Colourful Narcotics)
Zawartość książki:
RZADKO KIEDY MOC KINA BYŁA ODCZUWANA PRZEZ TAK WIELU, W TAK PRZECIWSTAWNY SPOSÓB...
"Love Actually" przytępia zmysły krytyków, sprawiając, że ci podatni na jego halucynogenne moce myślą, że widzieli zabawny, ciepły, romantyczny film o wielu złożonych przejawach miłości. Kolorowe narkotyki.
Idealny opis zaskakująco popularnego filmu". Według jakiejkolwiek rozsądnej miary, Love Actually jest złym filmem. Istnieje wiele złych filmów, ale Gary'emu Raymondowi przeszkadza to, że tak wielu ludzi dało się nabrać na to, że jest to dobry film.
W tej przezabawnej, scena po scenie analizie świątecznego monolitu, jakim jest Love Actually, Gary Raymond prowadzi nas przez duszące bagno źle nakreślonych postaci, bezsensownych fabuł i otwartej bigoterii, aż do punktu kulminacyjnego nieprzemyślanego schmaltzu. How Love Actually Ruined Christmas (or Colourful Narcotics) to ostateczny argument przeciwko okropnemu filmowi.
