Ocena:
Wspomnienia Louisy Waugh to wciągająca relacja z jej rocznego pobytu w Mongolii, zwłaszcza w odległej wiosce, a także wgląd w kulturę i styl życia jej koczowniczych mieszkańców. Autorka przedstawia swoje doświadczenia z równowagą refleksji i żywych opisów, tworząc fascynującą narrację. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że brakuje jej głębszego kontekstu historycznego i szerszego spojrzenia poza jej osobiste doświadczenia.
Zalety:⬤ Pięknie napisana liryczną prozą
⬤ oferuje unikalne spojrzenie na kulturę mongolską z pierwszej ręki
⬤ wciągająca fabuła, która utrzymuje zainteresowanie czytelników
⬤ dobra równowaga humoru i przygody
⬤ pozwala docenić codzienne życie i wyzwania stojące przed rodzinami nomadów
⬤ dobrze przedstawiona perspektywa życia mongolskich kobiet
⬤ świetne wprowadzenie dla osób zainteresowanych Mongolią.
⬤ Niektórzy czytelnicy chcieliby bardziej skupić się na tradycyjnym życiu nomadów i szerszym kontekście kulturowym
⬤ brakuje głębszych spostrzeżeń historycznych
⬤ kilku uznało to za nieco płaskie lub pozbawione głębi
⬤ nie wszyscy czytelnicy mogą połączyć się z osobistym stylem narracji autora.
(na podstawie 39 opinii czytelników)
Hearing Birds Fly: A Nomadic Year in Mongolia
HEARING BIRDS FLY to napisana z pasją relacja Louisy Waugh z jej pobytu w odległej mongolskiej wiosce. Sfrustrowana coraz bardziej nijakim charakterem stolicy Ułan Bator, tęskniła za prawdziwą Mongolią i dostała szansę, gdy została wezwana przez szefa wioski, aby udać się do Tsengel daleko na zachodzie, w pobliżu granicy z Kazachstanem.
Jej opowieść całkowicie przenosi czytelnika, aby poczuł lodowate zimno i zobaczył cuda Siedmiu Królów, które stopniowo wyłaniają się z horyzontu. Dzięki niej odczuwamy zarówno ich próby, jak i radości, rywalizacje, a nawet wrogość, z których wiele autorka dzieliła lub o których wiedziała.
Czas spędzony w wiosce naznaczony był pogodzeniem się z surowością klimatu, a także tym, jak zmierzyła się z nowymi uczuciami wobec traktowania zwierząt, śmierci, samotności i prawdziwej samotności oraz ciągłej walki o cenzurowanie swoich reakcji jako outsidera. Louisa Waugh przede wszystkim angażuje nas w życie mieszkańców w taki sposób, że poznajemy ich i przejmujemy się ich losami.