Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „How to Love a Country” autorstwa Richarda Blanco to antologia poezji, która porusza współczesne amerykańskie tematy, takie jak przynależność, obywatelstwo i sprawiedliwość społeczna. Czytelnicy uznali ją za poruszającą, wnikliwą i znaczącą kulturowo, a wielu z nich głęboko rezonowało z traktowaniem przez Blanco trudnych tematów, takich jak imigracja i tożsamość narodowa. Istnieją jednak uwagi krytyczne dotyczące fizycznej jakości książki, w szczególności odczucia okładek.
Zalety:⬤ Angażujące i istotne tematy, które rezonują z aktualnymi kwestiami społeczno-politycznymi.
⬤ Pięknie napisane i poruszające wiersze, które wywołują silne emocje.
⬤ Oferuje świeże spojrzenie na tożsamość Ameryki i doświadczenie imigrantów.
⬤ Oddaje różnorodne głosy i historie Amerykanów, promując inkluzywność i zrozumienie.
⬤ Czytelnicy doceniają zdolność Blanco do łączenia osobistej narracji z szerszym komentarzem społecznym.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali fakturę okładek za nieprzyjemną, co wpłynęło na ich przyjemność z lektury.
⬤ Kilka wierszy zostało skrytykowanych za niejasne porównania lub ciężką symbolikę.
⬤ Niektóre treści mogą być niepokojące dla czytelników wrażliwych na tematy przemocy i tragedii.
(na podstawie 34 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
How to Love a Country: Poems
Zawartość książki:
Nowy zbiór znanego poety inauguracyjnego poruszający kwestie imigracji, przemocy z użyciem broni, rasizmu, LGBTQ i nie tylko, w przystępnych i emocjonalnych wersach Różnorodne wiersze w tym zbiorze tworzą mozaikę pozornie zróżnicowanych tematów: masakra w klubie nocnym Pulse niespodziewane spotkanie podczas wizyty na Kubie przymusowe wygnanie 8,500 Navajos w 1868 r. przybycie młodej Chinki na Angel Island w 1938 r.
uwięzienie utalentowanego pisarza i nieustająca miłość poety do swojego partnera, z którym w końcu może się pobrać. Ale pomimo wyjątkowej tematyki lub okazji każdego wiersza, wszystkie zasadniczo zadają jedno przytłaczające pytanie: jak kochać ten kraj? Szukając odpowiedzi, Blanco zagłębia się w sam szpik naszego narodu - naszych miast i miasteczek - wierszami, które badają naszą przeszłość i teraźniejszość, opłakują nasze niesprawiedliwości i zauważają nasze wady, a jednocześnie pamiętają, aby świętować nasze ideały i trzymać się naszych nadziei.
Blanco odsłania samą tkankę amerykańskiej narracji, dążąc do rozwiązania nieodłącznej sprzeczności psychiki i mandatu naszego narodu: e pluribus unum (z wielu, jeden), naładowany utopijną ideą, że żadna pojedyncza narracja nie jest ważniejsza od innej i że Ameryka może i powinna pewnego dnia być krajem, w którym wszystkie narracje zbiegają się w jedną. Krajem, w którym wszyscy możemy naprawdę się rozwijać i naprawdę kochać.
