Jak futbol (prawie) wrócił do domu: Przygody na mistrzostwach świata Putina

Opinie czytelników

Czytelnicy zachwycają się książką Barneya Ronaya o Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 2018, chwaląc jej humorystyczną i wnikliwą prozę. Książka jest opisywana jako zachwycająca i szybka lektura, skutecznie oddająca atmosferę turnieju, dostarczając jednocześnie osobistych anegdot i bystrych obserwacji. Fani felietonów Ronaya docenią kontynuację jego unikalnego stylu pisania.

Wciągająca i humorystyczna proza, wnikliwe obserwacje na temat Mistrzostw Świata, łatwy do odczytania format, oddaje ducha turnieju, idealny dla fanów pisarstwa Barneya Ronaya.

Niektórym czytelnikom może brakować głębi lub szczegółów wykraczających poza osobiste doświadczenia Ronaya, co może być mniej atrakcyjne dla osób niezaznajomionych z jego stylem.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How Football (Nearly) Came Home: Adventures in Putin's World Cup

Zawartość książki:

Lato 2018 roku: W Anglii panowała najbardziej długotrwała fala upałów od 42 lat, rząd rozpadł się na kawałki z powodu umów i braku umów, a setki mil dalej, w milczącym i dziwnym stanie, reprezentacja narodowa w piłce nożnej dokonała rzeczy nie do pomyślenia na Mistrzostwach Świata: nie spieprzyła tego.

Reprezentacja Anglii, która wylądowała w Rosji na Mistrzostwach Świata w 2018 roku, była zupełnie nowa: nie było w niej prawdziwych gwiazd, przerośniętego ego i kutasów. Po porażce z Islandią na Euro w 2016 roku, oczekiwania wobec drużyny były bardzo niskie. Kwalifikacje przebiegły gładko, jeśli nie spektakularnie, a zarówno eksperci, jak i fani nie byli przekonani co do szans drużyny. Już samo uniknięcie kompromitacji można było uznać za sukces. Gdy rozpoczął się turniej, oszałamiająco zainscenizowany przez Putina i jego kumpli z FIFA, wszyscy wzięliśmy głęboki wdech i czekaliśmy na nieuniknione: nieudolność techniczną i gówniane rzuty karne.

Jak bardzo się myliliśmy. Przez następne trzy tygodnie, gdy w domu rozpływaliśmy się w upale, nasza drużyna piłkarska dawała nam powody do wiary. Wygraliśmy z Tunezją, rozgromiliśmy Panamę i ponieśliśmy taktyczną porażkę z Belgią, otwierając sobie drogę do finału. Wszyscy kupiliśmy kamizelki i wychwalaliśmy spokojny, ojcowski sposób bycia Southgate'a. Wszyscy zakochaliśmy się w „Slabhead”, czyli Harrym Maguire. A wszystko to przy melodii „It's Coming Home”.

Barney Ronay był tam przez cały turniej, przemierzając Rosję, śledząc drużynę Anglii i resztę w ich dążeniu do chwały. Tutaj uchwycił widoki i dźwięki, zwroty akcji, złe jedzenie i wspaniały futbol, które przyczyniły się do tego, że te Mistrzostwa Świata były jednymi z najwspanialszych w historii.