How to Be Happy: A Virtue Ethics Account for Maximizing Happiness in Life
Teoria naturalnego dobra Philippy Foot zapewnia teoretyczne ramy etyczne, które obejmują arystotelesowskie pojęcia rozkwitu i praktycznej racjonalności. Tekst Foot zapewnia jasną ścieżkę do samorealizacji, a jej argument sugeruje, że aby istota ludzka mogła się rozwijać, musi doświadczać szczęścia, aktywnie cieszyć się dobrymi rzeczami, obejmować ludzką dobroć i ćwiczyć praktyczną racjonalność.
Niniejsza rozprawa ma na celu rozwinięcie projektu Naturalnej Dobroci Foot z modelu teoretycznego w konfigurację, którą można zastosować w codziennym praktycznym życiu. Niniejszy projekt rozpoczyna się od szczegółowego omówienia teorii Philippy Foot, przechodząc przez każdy etap argumentacji, którą Foot przedstawia na poparcie swoich ram etycznych. Następnie zalety tej teorii są porównywane z innymi uznanymi teoriami etycznymi, a intuicyjna natura Naturalnej Dobroci jest podkreślana.
Argumentuje się, że chociaż ramy etyczne Foot są godne pochwały, teoria ta jest zbyt otwarta w swojej dyskusji na temat szczęścia dla jednostek pozbawionych ludzkiej dobroci, aby można było ją z pewnością zastosować w praktyce. Z tego powodu badam pojęcie szczęścia Foota, zdefiniowane jako radość z dobrych rzeczy, i skupiam się na subiektywnym aspekcie radości.
Stosując badania z dziedziny psychologii pozytywnej, definicja staje się bardziej praktyczna, pozwalając na to, by ramy Naturalnego Dobra Foota stały się teorią możliwą do zastosowania we współczesnym społeczeństwie. Po osiągnięciu tego celu i udzieleniu odpowiedzi na pytania, zagłębiam się w konsekwencje tych nowych ram i sposoby, w jakie jednostki mogą podnieść jakość własnego życia.