Jak antygrawitacja zbudowała piramidy: Tajemnicza technologia starożytnych superstruktur

Opinie czytelników

Recenzje najnowszej książki Nicka Redferna podkreślają mieszankę wciągającej czytelności i zabawnej treści, szczególnie w sposobie, w jaki przedstawia on złożone idee, takie jak antygrawitacja i starożytne technologie. Niektórzy czytelnicy doceniają jego konwersacyjny styl i sposób, w jaki powraca do starych tematów, podczas gdy inni krytykują jego pisanie jako powierzchowne i pozbawione głębi.

Angażujący styl pisania, łatwy do przyswojenia format, różnorodne i intrygujące tematy, prezentuje wiele punktów widzenia bez uprzedzeń i jest przyjemny dla czytelników zainteresowanych tematem.

Powierzchowne stypendium z niewystarczającym opracowaniem, czasami leniwe pisanie, a niektórzy czytelnicy uważają, że treści brakuje głębi i rozwoju.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How Antigravity Built the Pyramids: The Mysterious Technology of Ancient Superstructures

Zawartość książki:

Odkryj zaginione sekrety starożytnych i czas, gdy kamienie unosiły się wysoko nad Egiptem

W całej historii, folklorze i tajemnicach krążyły opowieści o masywnych kamieniach poruszanych w powietrzu bez wysiłku za pomocą dźwięku. Dziwne? Cóż, tak, to prawda. Nie zmienia to faktu, że dźwięk był i nadal pozostaje kluczem do budowy piramid w Egipcie, Stonehenge, kamiennych figur na Wyspie Wielkanocnej i masywnych kamieni w Baalbek w Libanie. Czy były one dziełem starożytnych ludzi, czy równie starożytnych istot pozaziemskich?

How Antigravity Built the Pyramids zagłębia się w konkretne historie i teorie:

⬤  Historia z IX wieku o tajemniczym papirusie z mocą poruszania dużymi kamieniami w nekropolii w Gizie.

⬤  Historia Majów o budowie Piramidy Magów, która miała być nadzorowana przez małego humanoida, który potrafił przesuwać duże kamienie.

⬤  Opowieści rdzennych Amerykanów o starożytnych kapłanach, którzy potrafili sprawić, że kamienie były lekkie i łatwo się poruszały.

Autor Nick Redfern twierdzi, że nie była to dosłownie muzyka i gwizdanie, które w jakiś sposób podnosiły duże kamienie, ale obie te rzeczy mają jedną wspólną cechę: dźwięk. Akustyka. Niemal na pewno lewitacja akustyczna była sercem tych niesamowitych wyczynów.

Prawda o nauce stojącej za lewitacją akustyczną została utracona i zapomniana na wieki, pozostawiając niewiele więcej niż fantazyjne opowieści o muzyce, gwizdkach, ciekawym papirusie i dziwnych metalowych prętach, które mogły osiągać niesamowite wyczyny w powietrzu. Dziś w końcu zaczynamy rozumieć tę niesamowitą technologię, która mogła być dziełem starożytnych ludzi, kosmitów z odległych światów - lub, być może, kombinacji tych dwóch.