Jajo dinozaura

Oryginalny tytuł:

The Dinosaur's Egg

Zawartość książki:

Jajo dinozaura The Dinosaur's Egg to historia uroczej rodziny Claytonów z Devonshire, która musi poradzić sobie ze zmianą okoliczności. Na marginesie ich kręgu społecznego znajduje się wujek Bliss, ojciec chrzestny młodej Irene, ekscentryczny i często tępy odkrywca i kolekcjoner, który przenosi swoje prywatne muzeum / zoo na pobliską angielską wieś. Nemezis wujka Blissa jest mityczna afrykańska bestia, którą ma nadzieję zebrać dla swojego muzeum. Przygody dzieci są echem przygód ich słynnego krewnego, a może jest na odwrót? Czy jest nadzieja dla skąpego wujka Blissa na znalezienie czegoś naprawdę wartościowego?

Recenzja z 1926 roku: "Lekki jak oset i z niemal rytmem szemrzącego strumyka pędzącego po kamieniach, autor Jaja dinozaura,bawi czytelnika w sposób niemal wyjątkowy. Wszystko jest rozkosznie zabawne. Jest to opowieść o przygodach, słownych i nie tylko, wujka Blissa, nieustraszonego odkrywcy Afryki i Nemezis rzadkiego pterodaktyla występującego tylko w bagnach rzeki Jiundu. Jest to również humorystyczna relacja z kontaktów wujka Blissa z uroczą rodziną Devonshire. Wujek Bliss... kolekcjonuje dla swojego muzeum, od wypchanego hipopotama po jajo dinozaura, przez co często jest powodem do wstydu dla wiejskiej społeczności, a nawet dla rządu..... (Y)you will find her a book that is highly entertaining and well worth reading.".

Recenzja z 1926 roku: "Jajo dinozaura jest tym, co nasi odlegli wiktoriańscy przodkowie nazywali 'dziwactwem' wśród powieści, i to zachwycającym dziwactwem. Narrator jest inwalidą, angielskim oficerem z Sudanu, i ma więcej humoru niż zwykle przypisuje się tej klasie. W opowieści jest trochę czarnej magii, ale nawet dziki relikt z Afryki o złowrogich i okultystycznych mocach robi swoje w niezbyt przerażającym tonie. Właścicielem jaja dinozaura jest ekscentryczny wujek, milioner, kolekcjoner i skąpiec, który zakłada swoje prywatne zoo na spokojnej angielskiej wsi, mówi i robi nieoczekiwane rzeczy przy każdej okazji, i ustanawia klucz do powieści, która jest pełna delikatnego dowcipu i drollery graniczącej z fantastyką, ale zachowuje atmosferę wiarygodności dzięki sposobowi opowiadania, który błaga o uwierzenie w to przez popołudnie. (1926)