Jagdpanther

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 16 głosach.

Zawartość książki:

Sd. Kfz. 173 Jagdpanther to niemiecki niszczyciel czołgów opracowany przez firmy Krupp i Daimler-Benz. Zamówienie złożono w sierpniu 1943 roku, a pojazd wszedł do służby w pierwszych miesiącach 1944 roku. Był uzbrojony w bardzo skuteczne przeciwpancerne działo czołgowe. PaK 43 kal. 88 mm. Przedział bojowy niszczyciela był opancerzony płytami pancernymi o grubości od 40 do 100 mm (płyta czołowa). Od stycznia 1944 roku wyprodukowano 415 sztuk (w zakładach MIAG, MNH i MBA).

Pojazd bazował na podwoziu Panther Ausf. G, ale nie miał tylu problemów technicznych co wspomniany czołg. Dzięki korzystnemu stosunkowi mocy do masy, Jagdpanther miał dobre osiągi i zwrotność. W połączeniu z potężnym działem, które było w stanie zniszczyć każdy aliancki pojazd opancerzony w tamtych czasach, czyniło go to niezwykle skutecznym i niebezpiecznym niszczycielem.

Pojazdy były używane przez niezależne bataliony niszczycieli czołgów. Jagdpanthery zadebiutowały w Normandii w 1944 roku (w ramach 555. i 654. Panzerjagerabteilung), odnosząc wielkie sukcesy. Również podczas ofensywy w Ardenach, alianci zbierali na nich żniwo. Na froncie wschodnim pojawiły się jesienią 1944 roku, skutecznie zwalczając wszystkie radzieckie działa pancerne i czołgi ciężkie, w tym IS-2.

Pojazd był produkowany w dwóch głównych wariantach. Wczesna wersja - oznaczona jako G1 - miała mniejsze jarzmo przyspawane do kadłuba, zmodyfikowany przedział silnikowy z Panther Ausf. A i dwie osłony kierowcy. W późniejszej wersji - G2 - zastosowano komorę silnika Panther Ausf. G, jeden wizjer kierowcy i większe jarzmo, które przykręcono do przedniej płyty za pomocą śrub. Istniało również wiele wariantów hybrydowych łączących cechy obu wersji. Do września 1944 roku Jagdpanthery były pokryte Zimmeritem w formie charakterystycznych kwadratów, a nie bardziej popularnych "węży".

Jagdpanthery okazały się najskuteczniejszymi niemieckimi niszczycielami czołgów, ale pojawiły się zbyt późno i w zbyt małej liczbie, by znacząco wpłynąć na przebieg wojny.