Jacqueline Kahanoff: A Levantine Woman
Jacqueline Kahanoff: A Levantine Woman to pierwsza biografia intelektualna tej niezwykłej egipsko-żydowskiej intelektualistki, której twórczość zapewniła jej miejsce w literackim panteonie jako zwiastuna kultury lewantyńskiej, śródziemnomorskiej i ponadnarodowej. Dorastając jako Żydówka w kosmopolitycznym Egipcie w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku, Jacqueline Kahanoff doświadczyła tętniącego życiem Bliskiego Wschodu wzbogaconego o różne języki, religie i narody, które mimo to były ze sobą głęboko powiązane poprzez historię, biznes, codzienne praktyki i wspólny krajobraz.
W wieku dwudziestu czterech lat Kahanoff wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Jej opowiadania, eseje i krótka powieść autobiograficzna świadczą o jej zamiłowaniu do przekraczania granic, pokoleń, klas społecznych, płci oraz zachodnich i wschodnich konstrukcji. Po wyemigrowaniu do Izraela na początku lat 50. krytycznie odniosła się do "prowincjonalności" i "etnicznego nacjonalizmu" tego kraju, postrzeganego przez pryzmat jej koncepcji ponadnarodowej kultury lewantyńskiej. W wielu pismach Kahanoff przedstawiła swoją charakterystyczną wizję Izraela jako kraju śródziemnomorskiego o szerokiej, wielokulturowej lewantyńskiej tożsamości.
Opierając się na szerokiej gamie źródeł, od wywiadów ze znajomymi i współczesnymi Jacqueline Kahanoff po niepublikowane pisma, David Ohana bada jej fascynujące życie i intelektualną podróż od Kairu do Tel Awiwu. Wszechogarniająca wizja lewantyńskiego Izraela sprawiła, że Kahanoff stała się inicjatorką innych możliwości kulturowych, szerszych niż te oferowane w jej czasach, a także, być może, niż te oferowane dzisiaj.
