Ocena:
Recenzje chwalą książkę za pogłębienie zrozumienia Jacka Kerouaca i podkreślają jego znaczenie w literaturze XX wieku. Jako wadę wymienia się jednak wysoką cenę książki.
Zalety:⬤ Pogłębia zrozumienie pisarstwa Kerouaca
⬤ przedstawia Kerouaca jako znaczącą postać literacką
⬤ bada jego wpływy z zen, buddyzmu i konfucjanizmu
⬤ dobrze przyjęta przez fanów Kerouaca i literatury.
Wysoka cena książki.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Jack Kerouac and the Traditions of Classic and Modern Haiku
Jack Kerouac and the Traditions of Classic and Modern Haiku to odczyt haiku zebranych w Jack Kerouac's Book of Haikus, pod redakcją Reginy Weinreich (2003), jednej z dwóch największych kolekcji angielskich haiku. "Przede wszystkim", pisał Kerouac w swoim dzienniku, "haiku musi być bardzo proste i wolne od wszelkich poetyckich sztuczek i tworzyć mały obrazek, a jednocześnie być tak zwiewne i pełne wdzięku jak Pastorella Vivaldiego".
Zanim Kerouac spróbował swoich sił w komponowaniu haiku, nauczył się, podobnie jak Wright, teorii i techniki haiku od R.H. Blytha, najbardziej wpływowego badacza i krytyka haiku. Większość haiku Kerouaca odzwierciedla wschodnie filozofie - konfucjanizm, buddyjską ontologię i zen - podobnie jak klasyczne haiku.
Młody Kerouac, syn pobożnych francusko-kanadyjskich katolickich rodziców, był pod wrażeniem doktryny chrześcijańskiej, ale później zainspirował go buddyzm. W swoich haiku Kerouc łączy chrześcijańską doktrynę miłosierdzia z buddyzmem.
Klasyczne haiku nauczyło Kerouaca, że istoty ludzkie muszą nie tylko traktować swoich bliźnich z szacunkiem i współczuciem, ale także traktować istoty nieludzkie, takie jak zwierzęta, owady, rośliny i kwiaty, jak równych sobie. Wiele z haiku Kerouaca można odczytać jako nowoczesne haiku ze względu na zastosowaną przez niego technikę poetyki beatowej.
Podsumowując, haiku Kerouaca wyrażają światopogląd, że istoty ludzkie nie znajdują się w centrum wszechświata.
