Jabłka i inne języki

Oryginalny tytuł:

Apples & Other Languages

Zawartość książki:

Recenzja.

Najnowszy zbiór Nelsona reprezentuje dojrzewanie eko-poetyki, która traktuje pisanie jako praktykę środowiskową. W „mowie podobnej do korzeni” i „pęcherzykach językowych” jest to skrupulatna poezja dociekania doświadczenia, jednocześnie czyniąc sam język doświadczeniem. Pełen bogatych spotkań w „naturalnym” świecie, w którym „używamy naszych słów dla drzew” w „błotnistej strofie”, Nelson pyta „w jakim języku drzewa nazywają deszcz”. Nawiązując do twórczości Harriet Tarlo, Maggie O'Sullivan i Geraldine Monk, można znaleźć cichy, centralny obraz w sercu tego zbioru w tajemniczej postaci „graphis (...) scripta” - porostu „sekretnego pisma”.

- Scott Thurston.

Te wiersze są lekkie.

Drzewo - poczwarka - człowiek - bażant - bluszcz - odciskają „głos z głosem” w słuchowych, ucieleśnionych dociekaniach pieśni.

Świadomość (jabłko - niebo - człowiek - opady deszczu) tworzy litery i muzykę; wspólne dopuszczanie jaźni, oferując język pomiędzy „na porośniętej porostami stronie”.

„Pobudzić ten cud do przebudzenia”.

- Maggie O'Sullivan.