Ja, który nie umarłem

Opinie czytelników

Książka opowiada wstrząsającą, prawdziwą historię dwóch mężczyzn, irańskiego chłopca-żołnierza i irackiego żołnierza, których losy splatają się podczas wyniszczającej wojny irańsko-irackiej. Pomimo tego, że byli wrogami, historia ta ukazuje ich człowieczeństwo, zmagania i ostatecznie nieoczekiwaną życzliwość, która prowadzi do ich przetrwania i ostatecznego pojednania. Narracja odzwierciedla brutalność wojny i jej wpływ na jednostki i rodziny, podkreślając uniwersalne tematy miłości i odporności pośród chaosu.

Książka jest fascynująca i szczera, zapewniając głęboką eksplorację ludzkiego ducha. Czytelnicy doceniają emocjonalną głębię, wciągającą fabułę i wnikliwy portret dwóch bohaterów. Styl pisania jest wciągający, co sprawia, że trudno go odłożyć, i oferuje cenne lekcje na temat daremności wojny i wspólnego człowieczeństwa w różnych kulturach. Wiele recenzji chwali wnikliwe i otwierające oczy spojrzenie na wojnę irańsko-iracką i zaangażowane w nią postacie.

Niektórym czytelnikom trudno było uwierzyć w pewne aspekty tej historii lub uważali, że zbacza ona na terytorium melodramatu. Niektórzy zauważyli, że chociaż podwójna struktura narracji jest interesująca, wymaga uważnej uwagi, aby śledzić bohaterów. Ponadto graficzne opisy przemocy i cierpienia związanego z wojną mogą być niepokojące dla niektórych czytelników, co może ograniczyć grono odbiorców.

(na podstawie 290 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I, Who Did Not Die

Zawartość książki:

Khorramshahr, Iran, maj 1982 - To była najkrwawsza bitwa jednej z najbrutalniejszych wojen XX wieku, a Najah, dwudziestodziewięcioletni ranny iracki poborowy, stanął twarzą w twarz z trzynastoletnim irańskim dzieckiem-żołnierzem, któremu rozkazano go zabić. Zamiast tego chłopiec dokonał zdumiewającego aktu miłosierdzia. Był to czyn, który kilkadziesiąt lat później uratował mu życie.

To niezwykła historia. Przejmująca, istotna i zdumiewająca. To historia wojenna. Historia miłosna. Wciągająca historia o ogromnym wymiarze moralnym. Wymowny i nawiedzający akt bycia świadkiem okropności wykraczających poza najczarniejszą fikcję i rzecz o ogromnym pięknie. Co ważniejsze, jest to historia, która musi zostać opowiedziana, a także bogate spojrzenie na przeoczony konflikt i niezrozumiany region. To wielka, nieopowiedziana historia dzieci i młodych mężczyzn, których życie zostało poświęcone kaprysowi okrutnych dyktatorów i bezsensownym, barbarzyńskim wojnom. Niewiele napisano o wojnie irańsko-irackiej, która była jednym z najbrutalniejszych konfliktów XX wieku, toczonym przy użyciu broni chemicznej, pocisków balistycznych i kadr dzieci-żołnierzy. Zaangażowane w nią liczby są oszałamiające: - W sumie pochłonęła 700 000 istnień ludzkich - 200 000 Irakijczyków i 500 000 Irańczyków. --Najwięcej zginęło młodych mężczyzn w wieku służby wojskowej - osiemnaście lat i więcej w Iraku, piętnaście lat i więcej w Iranie. --Zginęło 80 000 irańskich dzieci-żołnierzy, głównie w wieku od szesnastu do siedemnastu lat. --Oba kraje wydały na wojnę łącznie 1,1 biliona dolarów. Rzadko kiedy tego rodzaju reportaż odnosi tak wielki sukces jako literatura. Co więcej, rzadko zdarza się, by zza linii "wroga" wyłaniała się tak przejmująco błyskotliwa literatura - zdolna stanąć obok Remarque'a, Hemingwaya i O'Briena.

Ale Zahed, dziecko, i Najah, młody restaurator, są rzadkimi ludźmi - nie tylko ocalałymi, ale także mistrzowskimi, cudownie utalentowanymi gawędziarzami. Napisana we współpracy z wielokrotnie nagradzaną dziennikarką Meredith May, jest to literatura bardzo wysokiego poziomu, napisana z pasją, pilnością i doskonałymi umiejętnościami. Ta historia jest potwierdzeniem, że ostatecznie to nasze człowieczeństwo wykracza poza politykę i granice i ratuje nas wszystkich.