Ja i jej cień

Opinie czytelników

Me and Her Shadow to przejmujący zbiór wierszy, który służy jako szczery hołd dla córki autora, Kaji, która zmarła w młodym wieku. Wiersze poruszają tematy żalu, straty, akceptacji i ostatecznie nadziei. Głęboko rezonują z każdym, kto doświadczył znaczącej straty, oferując zarówno ukojenie, jak i poczucie więzi. Zbiór jest znany z pięknych obrazów i emocjonalnej głębi, zachęcając czytelników do angażowania się w każdy wiersz po kolei, aby uzyskać maksymalny wpływ.

Poezja jest pięknie wykonana i emocjonalnie rezonuje, wywołując silne uczucia wśród czytelników, zwłaszcza tych, którzy doświadczyli straty. Oferuje poczucie uzdrowienia i połączenia ze zmarłym, prezentując potężne obrazy i tematy odporności. Wielu czytelników uważa ją za podnoszącą na duchu i poleca ją każdemu, kto radzi sobie z żałobą.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za trudny lub zbyt intensywny, jeśli niedawno doświadczyli straty. Wiersze mogą być również bardzo osobiste, co może nie współgrać z doświadczeniami wszystkich. Istnieje domniemana potrzeba przeczytania zbioru w kolejności, aby uzyskać pełny efekt, co może nie odpowiadać wszystkim preferencjom.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Me and Her Shadow

Zawartość książki:

Me and Her Shadow zaprasza swoich czytelników do środka za pomocą The Sacrifice of Isaac, krótkiego wiersza, który autorka napisała dla swojej córki jako małe dziecko, w którym pomaga im obu nauczyć się odpuszczać. To uniwersalne doświadczenie dla rodziców obserwujących, jak ich dzieci dorastają. Na szczęście niewielu z nich staje się świadkami śmierci dziecka. W tym tomie wierszy autorka, Christine Lund, składa hołd swojej córce, Kaji (wymawiane Kai-ya), która zmarła na raka tuż po ukończeniu 23 lat. Christine dzieli się również swoją podróżą do uzdrowienia po śmierci Kaji i mądrością, którą zdobyła po prawie dwóch dekadach pracy z żałobą.

Doświadczenie utraty dziecka jest najgorszym koszmarem każdego rodzica. W naszej kulturze, w której śmierci unika się jako tematu w ogóle, rzadko można zobaczyć tak otwarte i dostępne relacje z pierwszej osoby na temat tego nienaturalnego rodzaju straty. Być może publikacja Me and Her Shadow podczas najgorszej pandemii, jaką świat widział od 100 lat, zapewni narzędzie, które pomoże wielu ludziom, którzy stracili kogoś, bez kogo nie mogą znieść życia.

Miłe wspomnienia przeplatają się z podróżami przez etapy żałoby. Gniew i oburzenie pojawiają się na przykład w After the Mushroom Cloud. Znalezione i przywołane przedmioty przywołują jej córkę w różnym wieku, jak w Rainbow Pencils i Chagall Kiss Cup. Rocznice są wyzwalaczami, które otwierają portal do jej żalu i smutku - który jest również drogą do miłości. Więź autorki z naturą daje jej ukojenie. Widzi swoją córkę we wronach i motylach. Odnajduje córkę w swoim sercu, szukając mądrości od jej ducha. A w Becoming a Healer po wielu latach odkrywa, że "... choć czuje się jak zdrada, nastąpiło uzdrowienie". W końcu widzi, że Kaja żyje, w miłości w jej własnym sercu - i w wierszach Me and Her Shadow, które są ofiarą dla serc jej czytelników.