Ja i diabeł

Opinie czytelników

Recenzje „Me and the Devil” Nicka Toschesa ujawniają spolaryzowany odbiór, a czytelnicy wyrażają zdecydowane opinie zarówno za, jak i przeciw książce. Podczas gdy niektórzy doceniają mroczne tematy i bogatą prozę, inni krytykują brak treści fabularnej i nielubianą postać głównego bohatera. Ostatecznie książka jest uznawana za wymagającą, ale może być satysfakcjonująca dla tych, którzy łączą się z jej stylem.

⬤ Bogate i wciągające pisarstwo, pokazujące znajomość języka i słownictwa Toschesa.
⬤ Zaangażowanie w głębokie tematy życia, ciemności i filozofii.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za pięknie szczerą i prowokującą do myślenia.
⬤ Niektóre fragmenty są uważane za poetyckie i oryginalne.
⬤ Książka spodoba się fanom mrocznej, introspektywnej literatury.

⬤ Mroczne i niepokojące tematy książki mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
⬤ Wielu uznało fabułę za słabą, a głównego bohatera za nierelatywnego lub niemożliwego do polubienia.
⬤ Niektóre sekcje są powtarzalne i uważane za samolubne.
⬤ Znaczna część czytelników uznała książkę za bezcelową lub pozbawioną treści.
⬤ Zakończenie pozostawiło wiele osób niezadowolonych lub zdezorientowanych.

(na podstawie 44 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Me and the Devil

Zawartość książki:

Surowa i płomienna powieść "jedynego, najbardziej niebezpiecznego człowieka literatury. Czytaj go na własne ryzyko". (Anthony Bourdain)

Starzejący się nowojorski pisarz o imieniu Nick czuje, jak uchodzi z niego życie. Świat poszedł do diabła, a Nick ma tego wszystkiego tak dość, że nie może nawet wypić kieliszka szampana. Pewnej nocy spotyka kuszącą młodą kobietę, która zgadza się wrócić do jego mieszkania. Ich spotkanie jest najbardziej niezwykłym w jego życiu. Napędzany niekontrolowanymi, pierwotnymi pragnieniami, wkracza w nowy i niewyobrażalny wymiar zakazanego i zostaje wypełniony seksualną i duchową ekstazą, która jest tak intensywna, jak nieświęta.

Nagle zmysły Nicka ożywają. Czuje się silny, niepokonany, poza wszelkimi zahamowaniami i ziemską moralnością. Oddaje się przyjemnościom życia, czystym i perwersyjnym, wzniosłym i niebezpiecznym, od delikatnego smaku idealnego pomidora po mięsiste piękno kobiecego uda. Ale pragnienie Nicka, by podtrzymać swój zachwyt, prowadzi go do szaleństwa i ciemności o wiele większej i straszniejszej niż kiedykolwiek jeździły demoniczne klacze nocy.

Pisząc w linii, która obejmuje Dantego, Williama S. Burroughsa, Charlesa Bukowskiego, Huberta Selby'ego Jr. i Huntera S. Thompsona, Nick Tosches może być ostatnim prawdziwym literackim banitą Ameryki - nieustraszonym, nieocenzurowanym poszukiwaczem naszych najgłębszych sekretnych prawd i pragnień, od najpodlejszych po najpiękniejsze. Ja i diabeł to skandaliczna, niepokojąca i błyskotliwa, surowa i płonąca powieść, naprawdę niepodobna do żadnej innej. Jak powiedział sam autor: Czytaj go na własne ryzyko.