Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Isocrates and Civic Education
Cnota obywatelska i rodzaj edukacji, która produkuje obywateli o poglądach publicznych, stały się tematem debaty w amerykańskim dyskursie politycznym lat 80-tych, podobnie jak niegdyś wśród inteligencji klasycznych Aten. Konserwatyści, tacy jak były przewodniczący National Endowment for the Humanities William Bennett i jego następca Lynn Cheney, stawiali greckiego filozofa Arystotelesa za wzór publicznego, skoncentrowanego na cnotach edukatora obywatelskiego.
Jednak według autorów tego tomu, prawdziwszym wzorem, zarówno w jego własnych czasach, jak i dla nas, jest Isokrates, jedna z wybitnych postaci intelektualnych w Grecji w IV wieku pne. W tym tomie dziesięciu czołowych badaczy klasyki, retoryki i filozofii oferuje przełomowe interdyscyplinarne studium Isokratesa jako nauczyciela obywatelskiego. Ich eseje są pogrupowane w sekcje, które badają program Isokratesa w edukacji obywatelskiej w ogóle (J.
Ober, T.
Poulakos) oraz w porównaniu z sofistami (J. Poulakos, E.
Haskins), Platonem (D. Konstan, K. Morgan), Arystotelesem (D.
Depew, E. Garver) i współczesnymi poglądami na temat edukacji obywatelskiej (R. Hariman, M.
Leff). Autorzy pokazują, że retoryczne innowacje Izokratesa stworzyły proces deliberacyjny, który wiązał wybory moralne z kwestiami politycznymi i odnosił się do kwestii etycznych, ponieważ można je było konkretnie zrealizować.
Jego koncepcje edukacji obywatelskiej stworzyły zatem perspektywy, które w przeciwieństwie do elitaryzmu Arystotelesa można wykorzystać do wzmocnienia demokracji.