Islandia wyobrażona: Natura, kultura i opowiadanie historii na północnym Atlantyku

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksową eksplorację islandzkiej kultury, historii i jej postrzegania zarówno przez mieszkańców, jak i osoby z zewnątrz. Czytelnicy doceniają łatwość czytania i zawartość informacyjną, choć niektórzy uważają, że akademicki ton nie jest przyjemny. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze przygotowuje czytelników do doświadczania Islandii.

⬤ Interesująca i pouczająca
⬤ łatwa w czytaniu
⬤ zapewnia świetny wgląd w historię, kulturę i tradycje Islandii
⬤ przydatna dla podróżujących do Islandii.

Sztywno akademicki język odbiera przyjemność z lektury; niektóre treści zbytnio koncentrują się na Grenlandii, a nie na Islandii.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Iceland Imagined: Nature, Culture, and Storytelling in the North Atlantic

Zawartość książki:

Islandia, Grenlandia, północna Norwegia i Wyspy Owcze leżą na obrzeżach Europy Zachodniej, na obszarze od dawna przedstawianym przez podróżników jako odległy i egzotyczny - jego natura jest surowa, a ludzie samotni. Jednak od połowy XVIII wieku ten zmarginalizowany region stopniowo stał się częścią nowoczesnej Europy, o czym opowiada książka Karen Oslund Iceland Imagined.

Ta kulturowa i środowiskowa historia przemierza dramatyczny krajobraz północnego Atlantyku, badając jego niezwykłą geografię, narracje sag, język, kulturę i politykę oraz analizując jego pojawienie się jako charakterystycznej i symbolicznej części Europy. Najwcześniejsze wizje dzikiej granicy, wypełnionej niebezpiecznymi i nieprzewidywalnymi mieszkańcami, ostatecznie ustąpiły miejsca obrazom pięknych, dobrze zarządzanych ziem, zamieszkałych przez prostych, ale cnotliwych ludzi żyjących blisko natury.

Transformacja ta została dokonana przez sponsorowane przez państwo historie naturalne Islandii, które wyjaśniły, że potwory opisane w średniowiecznych i renesansowych relacjach z podróży tak naprawdę nie istniały, oraz przez artystów, którzy malowali islandzkie krajobrazy, aby odzwierciedlić ich żyzne i uregulowane cechy. Literaturoznawcy i lingwiści, którzy przybyli na Islandię i Grenlandię w XIX wieku, powiązali historie i języki „dzikiej Północy” z tymi z ich ojczystych krajów.