Islam Before Modernity: Aḥmad al-Dardīr and the Preservation of Traditional Knowledge
Książka ta bada rolę tradycji i dyskursywnego przekazywania wiedzy w kształtowaniu się „ulamā”, klasy uczonych w islamie, oraz ich podejście do artykulacji dyscyplin islamskich.
Podstawą tego badania jest XII/XIII-wieczny uczony Aḥmad ibn Muḥammad al-Dardīr, egipski Azharī, który napisał bardzo wpływowe traktaty z zakresu teologii wyznaniowej, orzecznictwa Mālikī i taṣawwuf (sufizmu). Odgrywał również znaczącą rolę w życiu miejskim Kairu i przypisuje mu się kilka przypadków wstawiennictwa u władców w imieniu ludności Kairu.
Niniejsza książka dowodzi, że użyteczne ramy oceny intelektualnego wkładu postklasycznych uczonych, takich jak al-Dardīr, obejmują koncepcję islamskiej tradycji dyskursywnej, w której konkretny wkład al-Dardīra miał na celu zachowanie, podtrzymanie i utrzymanie tradycji islamskiej, w tym intelektualnych „podtradycji”, które ją zdefiniowały.