Islam i anarchizm: Relacje i rezonanse

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.

Oryginalny tytuł:

Islam and Anarchism: Relationships and Resonances

Zawartość książki:

Dyskurs wokół muzułmanów i islamu zbyt często popada w fałszywą dychotomię orientalistycznych i fundamentalistycznych tropów. Powszechna reimaginacja islamu jest pilnie potrzebna. Jednak to być może nieoczekiwana polityczna tradycja filozoficzna ma najwięcej do zaoferowania w tym dążeniu: anarchizm. Islam i anarchizm to bardzo oryginalna i interdyscyplinarna praca, która jednocześnie podważa dwa powszechnie panujące przekonania - że islam jest koniecznie autorytarny i kapitalistyczny.

I że anarchizm jest z konieczności antyreligijny i antyduchowy. Głęboko zakorzeniony w kluczowych islamskich koncepcjach i źródłach tekstowych oraz czerpiący z radykalnych dyskursów rdzennych, islamskich anarchistów i ruchów społecznych, Abdou proponuje "Anarcha-Islam". Konstruując dekolonialny, nieautorytarny i niekapitalistyczny islamski anarchizm, Islam i Anarchizm filozoficznie i teologicznie rzuca wyzwanie klasistowskim, seksistowskim, rasistowskim, ageistowskim, queerfobicznym i zdolnym do nierówności zarówno w społeczeństwach post- i neokolonialnych, takich jak Egipt, jak i osadniczych społeczeństwach kolonialnych, takich jak Kanada i USA. Dyskurs wokół muzułmanów i islamu zbyt często popada w fałszywą dychotomię orientalistycznych i fundamentalistycznych tropów. Powszechne ponowne wyobrażenie sobie islamu jest pilnie potrzebne. Jednak to być może nieoczekiwana polityczna tradycja filozoficzna ma najwięcej do zaoferowania w tym dążeniu: anarchizm. Islam i anarchizm to bardzo oryginalna i interdyscyplinarna praca, która jednocześnie podważa dwa powszechnie panujące przekonania - że islam jest koniecznie autorytarny i kapitalistyczny.

I że anarchizm jest z konieczności antyreligijny i antyduchowy. Głęboko zakorzeniony w kluczowych islamskich koncepcjach i źródłach tekstowych oraz czerpiący z radykalnych dyskursów rdzennych, islamskich anarchistów i ruchów społecznych, Abdou proponuje "Anarcha-Islam". Konstruując dekolonialny, nieautorytarny i niekapitalistyczny islamski anarchizm, Islam i Anarchizm filozoficznie i teologicznie rzuca wyzwanie klasistowskim, seksistowskim, rasistowskim, ageistowskim, queerfobicznym i zdolnym do nierówności zarówno w społeczeństwach post- i neokolonialnych, takich jak Egipt, jak i osadniczych społeczeństwach kolonialnych, takich jak Kanada i USA.