Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
W latach 1642-1654 Isaac Aboab da Fonseca był hakhamem (uczonym w Torze) i duchowym przywódcą najstarszej społeczności żydowskiej w Nowym Świecie. Jako hebrajski gramatyk, poeta i mistyk, a także doskonały i bardzo popularny kaznodzieja, Aboab da Fonseca (ur.
1605) był nie tylko jedną z najciekawszych żydowskich osobistości XVII wieku, ale jego pisma są nieocenionym źródłem historycznym w odniesieniu do wielu aspektów życia żydowskiego w holenderskiej kolonialnej Brazylii, lokalnych postaw wobec Żydów i potwierdzenia wydarzeń opisanych we współczesnych źródłach literackich. Jego przodkowie byli tak zwanymi nowymi chrześcijanami, którzy przeszli przymusową konwersję na katolicyzm w Portugalii. Aby móc swobodnie żyć jako wierzący Żydzi, rodzina przeniosła się około 1612 roku do Amsterdamu.
Tam Hakham Isaac Uziel z Fezu został jego nauczycielem Talmudu; wśród jego kolegów był Menasseh Ben Israel.
W 1638 r. został potwierdzony jako jeden z czterech hakhamimów nowej kongregacji Talmud Tora w Amsterdamie.
W latach 1641/42 przyjął nominację na hakhama rosnącej społeczności żydowskiej w Recife w Brazylii, gdzie był odpowiedzialny za wszystkie funkcje rabiniczne i prowadził wykłady z Talmudu i hebrajskiego. W międzyczasie napisał hebrajską gramatykę Melekhet ha-Dikduk, opublikowaną tutaj w tłumaczeniu po raz pierwszy. Aboab da Fonseca cieszył się kilkoma dobrze prosperującymi latami, dopóki portugalska rebelia nie spowodowała ekonomicznej ruiny Żydów w holenderskiej Brazylii.
Jego pensja została znacznie zmniejszona, ale mimo to pozostał, aby prowadzić i pomagać swoim ludziom aż do zajęcia Recife przez wojska brazylijsko-portugalskie 26 stycznia 1654 roku. Po powrocie do Amsterdamu jego skłonność do mistycyzmu uczyniła go jednym z czołowych wyznawców fałszywego mesjasza Szabtaja Zwi. Ale jego pisarstwo i uczoność pozostały niezmienione: W 1646 roku napisał Zekher asiti leniflaot El, w którym opisał wydarzenia w holenderskiej Brazylii po wybuchu wojny; opublikował także hebrajskie tłumaczenie hiszpańskich dzieł kabalistycznych Abrahama Cohena Herrery, Casa de Dios y Puerta del Cielo, pod tytułem Shaar ha-Shamayim (Brama Niebios).
Ta pierwsza naukowa monografia poświęcona Isaacowi Aboab da Fonseca oraz jego intelektualnemu i duchowemu wkładowi zawiera omówienie jego komentarza do Pięcioksięgu zatytułowanego Parafrasis Comentada sobre el Pentateuco, a także rozważania na temat zaangażowania Aboaba w zakaz Spinozy.