Irracjonalizm naukowy: Początki postmodernistycznego kultu

Opinie czytelników

Recenzje wyrażają mieszankę podziwu i krytyki wobec książki Davida Stove'a, która krytykuje wpływowych filozofów w filozofii nauki. Wielu czytelników docenia humorystyczny i przenikliwy styl Stove'a, uznając go za odświeżający i zabawny w porównaniu z innymi tekstami filozoficznymi. Jednak niektórzy recenzenci krytykują jego argumenty jako zbyt lekceważące, pozbawione głębi, a nawet niezrozumienia filozofii, które zamierza krytykować.

⬤ Przezabawny i przenikliwy styl pisania, który utrzymuje zaangażowanie czytelników.
⬤ Unikalne spojrzenie na znanych filozofów, skłaniające czytelników do ponownego rozważenia ustalonych idei.
⬤ Intelektualna uczciwość jest chwalona; Stove jest postrzegany jako poszukiwacz prawdy.
⬤ Krytyczna analiza filozofii Poppera, Kuhna, Lakatosa i Feyerabenda.

⬤ Niektóre recenzje sugerują, że lekceważące podejście Stove'a może nie prowadzić do prawdziwego zrozumienia filozoficznych argumentów.
⬤ Krytycy twierdzą, że źle rozumie on filozofię Poppera i innych, co podważa jego krytykę.
⬤ Brak zgody co do tego, czy literacki styl książki przesłania poważny intelektualny dyskurs.
⬤ Wysoka cena ogranicza dostępność dla szerszej publiczności, a niektórzy czytelnicy uważają, że nie jest to uzasadnione.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Scientific Irrationalism: Origins of a Postmodern Cult

Zawartość książki:

Mało znany poza rodzimą Australią, David Stove był jednym z najbardziej błyskotliwych eseistów filozoficznych swojej epoki. Nieustraszony atakujący intelektualne i kulturowe ortodoksje, Stove pozostawił po sobie potężną krytykę naukowego irracjonalizmu, darwinowskich teorii ludzkiego zachowania i filozoficznego idealizmu.

Od momentu powstania w latach czterdziestych XX wieku dziedzina studiów naukowych, pierwotnie mająca wypełnić lukę między naukami ścisłymi a humanistycznymi, była centrum kontrowersji i debat. Najbardziej znaczącymi postaciami w tej debacie są Thomas Kuhn i Karl Popper. W książce Scientific Irrationalism, teraz dostępnej w miękkiej oprawie, David Stove pokazuje, jak ekstrawaganckie były słowa zmarnowane w tej kwestii i jak irracjonalni byli walczący. Pokazuje, że Kuhn i Popper mają ze sobą wiele wspólnego. Stove argumentuje, że wszystkie problemy tkwią w rozumowaniu krytyków. Identyfikuje błędy logiczne i aluzje pojęciowe popełnione przez Kuhna i Poppera oraz ich zwolenników, a także ich zbiorową zależność od pojedynczego argumentu szkockiego filozofa oświecenia, Davida Hume'a. Następnie pokazuje, jak niewielką moc ma ten argument w odniesieniu do twierdzeń nauki.

W swojej przedmowie Keith Windschuttle wyjaśnia debatę otaczającą dziedzinę studiów naukowych i bada wkład Davida Stove'a, a także jego brak uznania. W posłowiu James Franklin omawia reakcje na pracę Stove'a.