Iris ma wolny czas

Opinie czytelników

W książce pojawia się główna bohaterka, Iris, której komediowe, ale skomplikowane przygody w Nowym Jorku mają różny oddźwięk wśród czytelników. Podczas gdy niektórzy uważają ją za zabawną i przyjemną refleksję na temat życia i związków, inni krytykują fabułę, rozwój postaci i relatywność. Styl pisania otrzymał pochwały za humor i dowcip, ale struktura narracji i kwestie postaci przyciągnęły znaczną krytykę.

Wciągający humor, nostalgiczne motywy, dobry styl pisania, humor zrozumiały dla niektórych czytelników, sprytne zabiegi narracyjne i unikalne obserwacje postaci.

Słaba fabuła, nielubiany i nierozwinięty główny bohater, brak spójnego wątku narracyjnego, powtarzające się i mroczne tematy, niektórzy czytelnicy uznali to za mało wciągające i trudne do ukończenia.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Iris Has Free Time

Zawartość książki:

Wzorowana na Boskiej komedii Dantego i nawiązująca do W poszukiwaniu straconego czasu Prousta, Iris Has Free Time to subtelna, skomplikowana, zabawna, odważna, liryczna i literacka, smutna i mądra książka o młodości, czasie i tym, co to znaczy dorastać. Natychmiastowy klasyk i niezbędna lektura dla każdego, kto kiedykolwiek był młody.

"Tam natknąłem się na grupę absolwentów NYU stojących w czapkach i togach. Śmiali się i pozowali do zdjęć. Czy to już czerwiec? Ich głosy odbijały się echem w tunelu metra. "Gratulacje" - mówili ich rodzice. A ja chciałem krzyczeć: "Nie rób tego, wracaj, nie wiesz, jak to jest"".

Niezależnie od tego, czy zemdlała po pijanemu w The New Yorker, gdzie odbywa staż; przydzielając Cliffs Notes, gdy została zatrudniona do nauczania przedmiotów humanistycznych w lokalnym college'u; dostając zakaz wstępu na flotę promów na greckiej wyspie podczas wakacji, czy próbując poskładać wydarzenia kolejnego zagadkowego zaciemnienia - "Wolę nazywać je różowymi, ponieważ jestem dziewczyną" - Iris nigdy nie brakuje nieszczęść. Od kryzysu ćwierćwiecza po szok związany z ukończeniem trzydziestki, Iris Has Free Time wyznacza szalony, melancholijny kurs przez ten ciekawy wiek - dwudziestkę - kiedy dzieciństwo rzekomo się skończyło.