Irena Księga pierwsza: Getto wojenne

Opinie czytelników

Książka „Irena: Wojenne getto” to powieść graficzna opowiadająca prawdziwą historię Ireny Sendlerowej, polskiej działaczki społecznej, która podczas II wojny światowej przemycała żydowskie dzieci z warszawskiego getta. Podkreśla znaczenie pamięci o historii, zwłaszcza w świetle jej powtarzania się w czasach współczesnych. Narracja jest wciągająca i odpowiednia dla czytelników w średnim wieku, łącząc poruszającą historię z artystycznym stylem, który kontrastuje z poważnym tematem.

Książka stanowi fascynujące wprowadzenie do ważnej postaci historycznej, Ireny Sendlerowej, i skutecznie przedstawia jej odwagę i powagę jej działań. Grafika, choć początkowo postrzegana jako kreskówkowa, ostatecznie służy jako wyjątkowy kontrast dla poważnych tematów. Jest odpowiedni dla czytelników w średnim wieku, bez wyraźnych treści, co czyni go odpowiednim dla młodszych odbiorców. Dołączenie streszczenia biografii Ireny na końcu zapewnia czytelników, że jej historia jest kontynuowana.

Niektórym czytelnikom może przeszkadzać kreskówkowy styl graficzny w zestawieniu z brutalnymi realiami przedstawionymi w tej historii. Ponadto niektóre sceny napięcia i przemocy, choć raczej sugerowane niż wyraźnie pokazane, mogą być dla niektórych niepokojące. Nie można się doczekać kontynuacji, ponieważ ten tom obejmuje tylko część historii Ireny.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Irena Book One: Wartime Ghetto

Zawartość książki:

Prawdziwa opowieść o Irenie Sendlerowej, działaczce społecznej w warszawskim getcie na początku lat czterdziestych, w pierwszych dniach niemieckiej okupacji. Przypisuje się jej uratowanie życia 2500 żydowskich dzieci poprzez stopniowe i ciche przemycanie ich w małych grupach w bezpieczne miejsce.

Ostatecznie zostaje aresztowana przez gestapo, uwięziona i torturowana za swoje działania, ale odmawia ujawnienia swojej siatki i zostaje skazana na śmierć. Ostatecznie przed śmiercią ratują ją inni członkowie jej organizacji. Po wojnie odzyskała imiona wszystkich dzieci, które uratowała (przechowywane w szklanym słoju zakopanym pod drzewem za jej domem) i próbowała zlokalizować każdego z ich rodziców w celu ponownego spotkania.

I chociaż większość rodziców została zagazowana podczas Holokaustu, jej misją było pomóc tym sierotom znaleźć nowe domy. Kolejny prawdziwy scenariusz z LISTY SCHINDLERA, zilustrowany dla młodszych odbiorców, ale równie poruszający dla dorosłych.